امیر
تصادف‌های جاده‌ای علت‌های متفاوتی دارند؛ از خطای انسانی، خواب آلودگی رانندگان، نقص فنی و بدی آب و هوا گرفته تا حوادث غیرمترقبه می‌توانند عامل تصادف باشند. اما برخی جاده‌ها هستند که به طور غیر طبیعی بالاترین میزان مرگ و میر را به خود اختصاص می‌دهند. در واقع در این شرایط، خود جاده علت تصادف است. در اینجا فهرستی از خطرناک‌ترین جاده‌های دنیا را می‌بینید.
10- جاده گرند ترانک: هند
گراند ترانک یا شاهراه بزرگ در قرن شانزدهم به دستور امپراطور پشتون شیر شاه سوری ساخته شد. این جاده در شرق بنگلادش و در غرب پاکستان قرار دارد و یکی از شاهراه‌های اصلی شبه قاره هند است. طی سالیان متمادی این جاده یکی از مسیرهای اصلی تجاری و حمل و نقل نظامیان بوده است. بخش‌های مرتفع خطرناک و شرایط ویژه این جاده آن را در زمره خطرناک‌ترین‌ها قرار داده است. عابران پیاده، دوچرخه، کامیون و حیوانات دیگر جزئی جدا نشدنی از این جاده پر رفت و آمد هستند.
9- سن ایزیدرو دی جنرال: کارتاگو: کاستاریکا
جاده‌ای که کارتاگو و سن ایزیدرو دی جنرال را در کاستاریکا به هم متصل می‌کند با ارتفاع ۴ کیلومتری از سطح دریا و گودال‌های عمیقی که دارد، مه غلیظی که اغلب در جاده دیده می‌شود و مسیرهای باریکی که باید به سختی از آن عبور کرد و شیب‌های تندش یکی دیگر از خطرناک‌ترین جاده‌های دنیاست. مرتفع‌ترین نقطه این جاده به نام چرو دلا مورته یا کوهستان مرگ شناخته می‌شود. البته این نامگذاری تنها به دلیل شرایط خاص این جاده نیست بلکه افرادی که از این مسیر در گذشته عبور می‌کردند پیش از پایان سفر به دلیل سرما جان می‌باختند.
8- سی چوآن: شاهراه تبت: چین
جاده سی چوآن در حد فاصل شرق چنگدو و در غرب لهاسا (تبت) قرار دارد. مرتفع‌ترین نقطه این جاده ۶ کیلومتر ارتفاع دارد. سقوط صخره و سنگ، شرایط بد آب و هوایی که در بعضی موارد باعث بسته شدن جاده به مدت یک ماه یا بیشتر می‌شود، پیچ‌های تند و سرازیری‌های شدید که رانندگی را در این جاده پرخطر می‌سازد باعث شهرت سی چوآن شده است. البته جاذبه‌های تاریخی، بصری و فرهنگی این جاده را نباید نادیده گرفت.
7- جاده اسکایپر: نیوزیلند
در همان ابتدای جاده که قصد ورود به اسکایپر را دارید بر روی تابلویی هشدارهای لازم به شما داده می‌شود. اینکه جاده به شدت لغزنده و باریک است، امینت در آن پایین است، در زمستان جاده بسته می‌شود، تا ۶ کیلومتری ابتدای جاده هیچ جایی برای دور زدن وجود ندارد و جاده هم فاقد خروجی است. ساخت و تکمیل این جاده ۲۲ سال به طول انجامیده است. در حال حاضر این جاده تقریباً به همان شکلی که در ابتدا ساخته شده دیده می‌شود و هیچ گاردریلی در کنار مسیر دیده نمی‌شود.
6- شاهراه یا جاده هالسما: فیلیپین
از دره مرکزی کوردیلرا در فیلیپین و باگوئیو تا بونتوک می‌گذرد تا به تابوک و توگوئگارائو می‌رسد. مانند دیگر جاده‌های خطرناک، ریزش خاک و افتادن سنگ و صخره در این جاده کاملاً طبیعی است. بسیاری از قسمت‌های این جاده هنوز آسفالت نشده‌اند. مه، نبود گاردریل و پیچ‌های خطرناک از ویژگی‌های این جاده است.
5- جاده پاتیوپولو - پردیکاکی: یونان
در منطقه کوهستانی آگرافا در یونان جاده‌ای وجود دارد که پاتیوپولو را به پردیکاکی متصل می‌کند. در این جاده همواره هنگام رانندگی باید هشیار و آماده باشید که خطرهای زیادی سر راهتان قرار دارد. ترافیک سنگین، عبور دام و احشام در کنار لغزندگی جاده و گودال‌های عمیق و شن و خاکی که سطح جاده را در برخی نقاط می‌پوشاند و عامل سر خوردن خودروهاست رانندگی در این مسیر را به کاری دشوار تبدیل می‌کند.
4- جاده لوکسور به الهرقادا: مصر
جاده‌ای که لوکسور (مقر شهر باستانی تبس) را با شهر الهرقادا در کنار دریای سرخ متصل می‌کند. ظاهراً آسفالت شده، و با وجود علایم هشدار دهنده، امن به نظر می‌رسد. اما وجود سارقان مسلح، تروریست‌ها و رانندگانی که به اشکال عجیب و غریب رانندگی می‌کنند این جاده را به کابوسی ترسناک تبدیل کرده است. ترسناک‌تر از همه این‌ها، بسیاری از رانندگان هنگام شب در این جاده با چراغ خاموش حرکت می‌کنند تا حضور آنها احساس نشود. بد نیست اگر تصمیم گرفتید هنگام شب در این جاده رانندگی کنید از عینک‌های دید در شب استفاده کنید.
3- جاده پری چمنزار: پاکستان
این جاده در کوهستان نانگا پاربات در ارتفاع ۸ کیلومتری قرار دارد و یکی از بهترین مکان‌ها برای عکاسی و کوهنوردی است. البته برای رسیدن به جاده پری چمنزار باید خستگی رانندگی ۹٫۶ کیلومتری در مسیری خاکی، لغزنده و پر از تپه ماهور خشک و لم یزرع را به جان بخرید. در قسمت‌های پایانی جاده حتی رانندگی هم نمی‌توانید بکنید و باید با پای پیاده یا نهایتاً با دوچرخه طی طریق کنید. این جاده مناسب ماجراجویان است و عبور از آن را به کسانی که ناراحتی قلبی دارند توصیه نمی‌کنیم.
2- شاهراه الدورات به ناکورو و نایروبی: کنیا
هر کسی که حتی یک بار رانندگی کرده باشد می‌داند که جاده‌ای که گل آلود نبوده، شیب و پیچ تند نداشته باشد و در ارتفاع بالایی واقع نشده باشد هم می‌تواند عامل تصادف باشد؛ چه برسد به اینکه جاده‌ای تمامی این ویژگی‌ها را به همراه دیگر خطرهایی که در شرایط معمولی رانندگی وجود دارد، داشته باشد. هر سال هزاران نفر در جاده‌ها به دلایل مختلف می‌میرند اما این مساله در مورد جاده الدورات - ناکورو - نایروبی به شکل دیگری است.
ظاهر قضیه می‌گوید که این جاده امن است اما وقتی با سبقت‌های غیرمجاز و خطرساز و یا افرادی که در حال مستی رانندگی می‌کنند برخورد کنید می‌بینید که آنچنان هم امنیتی برقرار نیست. هر سال ۳۰۰ نفر در این جاده بر اثر عواملی که گفته شد جان می‌سپارند.
1- جاده قدیم یونگاس: بولیوی
بنا بر گزارش انجمن بین المللی سفرهای امن جاده‌ای، عنوان خطرناک‌ترین جاده دنیا به جاده یونگاس در بولیوی آمریکای جنوبی تعلق می‌گیرد. اگر جاده‌های دیگر، خطرناک به نظر می‌رسیدند، پا گذاردن در این جاده نوعی خودکشی محسوب می‌شود. این جاده دهه ۱۹۳۰ توسط زندانیان جنگ پاراگوئه ساخته شد. یونگاس با اسم مستعار جاده مرگ تنها مسیری است که از اعماق جنگل آمازون و رشته کوه‌های بلند آَندز و دره‌های عمیق آن می‌گذرد تا دو شهر لاپاز و کورویکو را به هم متصل کند.
رانندگی در طول مسیر جاده یونگاس همانند رانندگی بر روی ترن هوایی است. در بعضی از نقاط ارتفاع جاده به ۳۶۰۰ متر از سطح دریا می‌رسد حال آنکه دره‌ای با عمق ۲۸۰۰ متر به فاصله چند سانتی متر از کنار جاده قرار دارد و کوچکترین خطا باعث سقوط به آن دره عمیق مرگبار می‌شود.
چرا سالنگ افغانستان نیست برادر
حسن