آیا به دنبال شغلی جدید برای خود هستید؟ ممکن است قبل از انتخاب شغل آینده خود بخواهید به این لیست نگاهی بیاندازید. ده شغل که احتمال مرگومیر در آنها به نسبت سایر مشاغل، بسیار زیادتر است. رتبهبندی این لیست بر اساس آمار و اطلاعات کشور ایالات متحده آمریکا میباشد و ممکن است در سایر کشورها متفاوت باشد.
10- رانندگی کامیون-نسبت مرگ ۲۷ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
۱۲% از میانگین مرگومیر کل سال متعلق به رانندگان کامیون میباشد. به طور میانگین ۹۰۵ نفر در سال گذشته بر اثر تصادفات رانندگی جان خود را از دست دادند. رانندگان کامیون قبل از ورود به جاده تحت تعالیم مختلف و دشواری قرار میگیرند که البته خوب است. متاسفانه رانندگان خودروهای سواری در نزدیکی کامیونها دچار سردرگمی میشوند و میخواهند هر چه سریعتر و با بی پروایی از این وسایل سبقت بگیرند. بیش از ۷۰% سوانح حملونقلی به همین دلیل رخ میدهد. مسئله دیگر در رابطه با رانندگان کامیون، فشار بیش از حد آوردن به خود است. برخی از این افراد بدون استراحت و بهطور مستمر به رانندگی میپردازند که این مسئله بسیار خطرناک است و باعث به وجود آمدن حادثه و خسارات جبران ناپذیری میشود.
9- مأمورین برق-نسبت مرگ ۳۴ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
شغل بسیار خطرناکی است. این افراد باید از تیرهای عظیمالجثه به طور عمود بالا روند که و با وجود وسایل ایمنی و ابزارهای محافظ، باز هم تعداد ۳۶ نفر در سال گذشته جان خود را سر این کار از دست دادند.
8- کارگران پشتبام-نسبت مرگ ۳۵ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
بالا رفتن، زانو زدن، خم شدن، حمل تجهیزات سنگین، گرما، باد و ساعات طولانی کار اکثر فعالیتهای کارگران پشتبام را تشکیل میدهد. این فشارهای فیزیکی اغلب موجب بیدقتی در کار میشود و کارگران هم همیشه با خود تجهیزات ایمنی به همراه ندارند. وقتی با بیدقتی کار میکنید دچار اشتباه بزرگی شدهاید زیرا علاوه بر صدماتی از قبیل شکست استخوان، سوختن با قیر داغ و دیگر خطرات احتمالی، بزرگترین خطر بیش روی شما لیز خوردن و افتادن از نردبان و داربستها است.
7- کشاورزان و دامداران-نسبت مرگ ۳۸ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
همیشه در مواقع کار با وسایل و ابزارهای بزرگ در مدت زمان طولانی، احتمال وقوع اتفاقهای ناگوار وجود دارد. کسبوکار در مزارع با خانوادههای کوچک و کمجمعیت و انجام کارهای تکراری و یکسان برای ساعات طولانی و استفاده از تجهیزات و مواد شیمیایی میتواند بسیار خطرناک باشد. همچنین آموزشهای نامناسب و غفلتهای لحظهای و ناآگاهی میتواند خسارات و صدمات جبرانناپذیری را به همراه داشته باشد. علاوه بر این در مواقع نعل کردن اسب همیشه احتمال لگد خوردن به جمجمه و صورت وجود خواهد داشت.
6- مأمورین شهرداری-نسبت مرگ ۴۲ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
مأمورین شهرداری یا افرادی که به جمعآوری زبالهها میپردازند، همواره با خطراتی مانند بریده شدن دستها با شیشه و اشیای برنده دیگر، مسموم شدن با شیرابههای صنعتی و شیمیایی، و یا حتی صدمه دیدن در حین ریختن زبالهها در داخل ماشین مخصوص، دستوپنجه نرم میکنند.
5- کارگران ساختمان-نسبت مرگ ۶۱ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
این کارگران زحمتکش هستند که اسکلت ساختمانهای جدید، پلها و سازههای بزرگ در جهان را میسازند. بدیهی است افرادی که این شغل را انتخاب میکنند باید از سلامتی کامل جسمی و ذهنی برخوردار باشند، زیرا یک قدم اشتباه میتوانند آنها را از چندین طبقه به پایین بیاندازد و موجب مرگ شود. حتی با استفاده از بهترین و مجهزترین وسایل ایمنی و وجود قوانین سختگیرانه برای متوقف کردن کار در آبوهوای نامساعد، باز هم آمار مرگومیر کارگران بسیار زیاد است.
4- چوب بُرها-نسبت مرگ ۸۱ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
کارگران چوب بُری معمولاً باید در مکانهای سخت و نامناسب به قطع درختان بپردازند. در تپههای مرتفع و با وجود وزش باد شدید که باعث افتادن تنه درخت میشود. علاوه بر این ساعات طولانی کار معمولاً باعث خستگی و کاهش سطح هوشیاری میشود و همین مسئله زمینهساز بروز حوادث مختلف میشود. البته به تازگی شرکتهای چوب بُری با بهکارگیری وسایل ایمنی مجهز، جان بسیاری از کارگرانشان را نجات دادهاند.
3- خلبانان و پرسنل پرواز-نسبت مرگ ۸۸ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
بسیاری از مردم فکر میکنند که شغل خلبانی فقط به جابهجا کردن مسافران و وسایل تجاری ختم میشود. در صورتی که خلبانهایی هستند که وظیفه دارند برای ارزیابی خاک یک منطقه، خود را در معرض این گرد و خاک و یا مواد شیمیایی قرار دهند که میتواند بسیار خطرناک باشد. برخی از خلبانان باید در زمینهایی فرود آیند که فاقد باند پرواز است و یا آنقدر نزدیک به سطح زمین پرواز کنند که توسط رادارهای دشمن شناسایی نشوند. در سال گذشته ۱۰۱ خلبان جان خود را از دست دادند.
2- ماهیگیران-نسبت مرگ ۱۴۲ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
به طور معمول صنعت ماهیگیری جزء پر تلفاتترین و خطرناکترین کارها به حساب میآید. استفاده از تجهیزات و ابزارهای سنگین، آبوهوای طوفانی دریا، موجهای سرکش، و از همه مهمتر کمبود فضا برای جابهجایی، از خطرات آشکار این شغل بهشمار میآید.
1- کارگران برجهای تلفن-نسبت مرگ ۱۸۴ نفر از هر ۱۰۰٫۰۰۰
در سال ۲۰۰۶، ۱۸ نفر از کارگران برجهای تلفن جان خود را از دست دادند. البته به نسبت شغلهای دیگر این تعداد مرگومیر به نظر کم میرسد. ولی واقعاً چرا این شغل اینقدر خطرناک است؟ شرکتهای تلفن همراه، همواره در صدد ساخت دکلهای مخابراتی بیشتر و بلندتر و در نتیجه با امنیت کمتر هستند. اما این کارگران تحت پوشش شرکتهای بیمه قرار ندارند و اگر فردی در این شغل آسیب ببیند از پیمانکار مربوطه مبلغ بسیار کمی را دریافت میکند. به همین دلیل است که این شغل از امنیت بسیار کمی برخوردار است.
آخرین دیدگاهها