طناز
نیمهٔ شمالی قارهٔ آمریکا، حیات‌وحشی بسیار گسترده و عظیم دارد که در این مقاله با آن‌ها آشنا خواهیم شد. در ادامه با عجیب‌ترین همراه باشید. گاومیش آمریکایی، راکون، شیر کوهی، سگ آبی، گوزن شمالی، جگوار، ۹۱۴ گونه پرنده از جمله عقاب گر و غاز، ۶۶۲ گونه خزنده مانند تمساح، بیش از ۳۰۰ گونه دوزیست و ۴۰۰۰ گونه بندپا مانند عقرب بارک تنها بخشی از حیات وحش شگفت‌انگیز آمریکای شمالی را تشکیل می‌دهند. سرزمین آمریکای شمالی شامل کشورهای آمریکا، کانادا، مکزیک و گرینلند می‌شود که هر یک زیست‌بوم مختص خود را برای ادامهٔ جانوران یاد شده دارد. بسیاری از این جانداران، در طول زمان، خود را با شرایط محیطی و آب و هوایی این کشورها سازگار کرده‌اند. در ادامه با برخی از گونه‌های جانوری ساکن آمریکای شمالی آشنا خواهیم شد.
10- عقرب بارک آریزونا
طول یک عقرب آریزونای بالغ در حدود ۷٫۵ سانتی‌متر است. رنگ پوست عقرب آریزونا، قهوه‌ای روشن یا قهوه‌ای متمایل به زرد است که موجب می‌شود این جانور بتواند در صحرا و بیابان، به خوبی استتار کند. این عقرب دو قلاب در جلو و یک قلاب در قسمت عقبی دارد که توسط بدن و دو جفت پا در کناره‌هایش جدا شده است. عقرب بارک آریزونا، برخلاف دیگر گونه‌های مختلف عقرب‌ها، به‌صورت گروهی زندگی می‌کند و تنها زمانی که احساس خطر کند، خشمگین می‌شود. بدن این عقرب از نوعی پوستهٔ خاص پوشیده شده که هر از گاهی از بین رفته و پوست جدیدی جای آن را می‌گیرد. شن‌های گرم بیابان سونورا، مکانی ایده‌آل برای ادامهٔ حیات عقرب بارک آریزونا محسوب می‌شود. این عقرب برای شکار، در لابه‌لای سنگ‌ها و سوراخ‌هایی که خود در زمین کنده، کمین می‌کند. عقرب بارک آریزونا، طعمهٔ خود را از پشت نیش زده و فلج می‌کند. این عقرب معمولاً از جیرجیرک و سوسک تغذیه می‌کند. زهر این عقرب برای کودکان و حتی بزرگسالان خطرناک بوده و در صورت عدم رسیدگی فوری، ممکن است موجب مرگ قربانی نیز بشود. عقرب بارک آریزونا در یک سالگی به بلوغ جنسی می‌رسد و متوسط طول عمرش در حدود ۶ سال است.
9- جگوار
جگوار پس از ببر و شیر، سومین گربه‌سان بزرگ قارهٔ آمریکا و جهان است. رنگ پوست این جاندار زرد و قهوه‌ای است، اما بسته به نوعش، ممکن است در رنگ‌های قهوه‌ای مایل به سیاه نیز یافت شود. خال‌های جگوار بر روی گردن و سرش، صاف و سیاه‌رنگ هستند اما خال‌های بزرگتری شبیه به گل سرخ نیز روی دیگر نقاط بدنش وجود دارد. وزن جگوارها بین ۴۵ تا ۱۱۵ کیلوگرم است اما گونهٔ نر این حیوان، معمولاً سنگین‌تر از گونهٔ مادهٔ آن است. قد جگوار تا شانه‌هایش بین ۶۵ الی ۷۵ سانتی‌متر و طول دمش در حدود ۸۵ الی ۱۹۰ سانتی‌متر است. این جانور به جز زمان جفت‌گیری، تنها زندگی کرده و اغلب، قلمرو خود را با چنگ انداختن روی درختان یا مدفوعش مشخص می‌کند. جگوارها بیشتر اوقات روی زمین به شکار می‌پردازند اما گاهی نیز روی درختان به کمین طعمهٔ خود می‌نشینند.
جگوار معمولاً از گوزن، کاپی‌بارا، گراز و تاپیر تغذیه می‌کند اما از آنجایی که این جانور قادر به شنا کردن است، گاهی اقدام به شکار ماهی، لاک‌پشت و تمساح نیز می‌کند. امروز، جمعیت جگوارها در آمریکا کاهش یافته است و بیشتر این جانوران در آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می‌کنند. مناطق یاد شده دارای جنگل‌های بارانی، مرداب، بیشه‌زارهای بی‌درخت و نواحی کوهستانی‌اند که برای ادامهٔ حیات جگوار، بسیار ایده‌آل و مطلوب هستند. در حال حاضر، تنها ۱۵۰۰۰ قلاده جگوار در کل جهان باقی مانده است. متوسط عمر این جانور در حیات وحش، در حدود ۱۲ الی ۱۵ سال است.
8- غاز کانادایی
غاز کانادایی، سر و گردنی بسیار منحصر به‌فرد و سیاه‌رنگ و خال‌هایی سفیدرنگ در قسمت گلویش دارد. اندازهٔ بدن این جانور مابین ۷۵ الی ۱۱۰ سانتی‌متر و طول بال‌هایش بین ۱۳۰ الی ۱۷۰ سانتی‌متر است. وزن غاز کانادایی بین ۳ الی ۹ کیلوگرم متغیر است. جمعیت غازهای کانادایی در سرتاسر آمریکای شمالی گسترده شده است و اگر غذا برای این جانور وجود داشته باشد، خود را با هر مکانی وفق می‌دهد. اما زیستگاه مطلوب برای این غاز، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، آبگیرها و حتی پارک‌ها است. غاز کانادایی، موجودی بسیار پر و صدا است که گاهی برای انسان‌ها نیز ایجاد مزاحمت می‌کند. غاز کانادایی در ۲ سالگی به بلوغ جنسی رسیده و متوسط طول عمرش در حیات وحش، در حدود ۲۴ سال است.
7- گوزن شرقی
گوزن شرقی، بزرگترین گونهٔ گوزن‌های روی زمین است. رنگ پوست این جاندار، قهوه‌ای تیره و مایل به خاکستری است. گردن و دم گوزن شرقی کوتاه، گوش‌هایش دراز و بدنش نیز کوچک، جمع و جور و قدرتمند است. گوزن شرقی همچنین زیر گلویش غبغب دارد و طول شاخ‌هایش بین ۱۴۰ الی ۱۶۵ سانتی‌متر است. وزن گوزن شرقی ماده در حدود ۳۸۰ کیلوگرم و وزن گونهٔ نر آن برابر با ۵۰۰ کیلوگرم است. طول این جانداران در حدود ۲٫۷ متر و قد آن‌ها تا شانه‌ها، ۱٫۸ متر است. زیستگاه گوزن‌های شرقی، جنگل‌های شمالی، بوته‌زارها و مناطق مرطوب است. دلیل زندگی کردن گوزن‌ها در چنین مناطقی، وجود شاخ و برگ و ریشهٔ درختان برای تغذیهٔ آنان است. گوزن شرقی ماده در ۳٫۵ سالگی و گونهٔ نر آن در ۵٫۵ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند. گوزن‌های شرقی عمدتاً به تنهایی زندگی می‌کنند، ولی به هنگام جفت‌گیری یا مراقبت یک گوزن ماده از گوزن‌های کوچکتر، ممکن است در کنار یکدیگر نیز به حیات خود ادامه دهند. جمعیت این جانوران در نیوفاندلند، نووا اسکوتیا و شمال انتاریوی کانادا گسترده شده است.
6- سگ آبی آمریکای شمالی
سگ آبی آمریکای شمالی، جونده‌ای به طول ۱۲۰ سانتی‌متر و وزن ۱۵ الی ۳۰ کیلوگرم است. این جاندار، بزرگترین جوندهٔ آمریکای شمالی محسوب می‌شود. این سگ آبی، پوستی به رنگ قهوه‌ای و خاکستری، دمی دراز و چهار دندان نیش بزرگ برای بریدن دارد. پاهای جلویی و کوتاه این جانور، مناسب کندن زمین و نگه داشتن غذا هستند. سگ آبی آمریکای شمالی با پاهای عقبی پرده‌دار و دم سُکان مانندش به راحتی می‌تواند در آب شیرجه رفته و شنا کند. این جانور از گیاهان دریایی، برگ، پوست و ریشهٔ درختان تغذیه می‌کند. سگ آبی در زمستان‌ها مشغول به فعالیت بوده و حتی در شرایط یخبندان نیز اقدام به جمع‌آوری چوب برای لانه یا غذا در دریاچه‌ها می‌کند. زیستگاه مناسب این جانور، مکان‌های مرطوب مانند رودخانه‌ها و دریاچه‌ها است که در آن، غذای کافی برای ادامهٔ حیاتش وجود دارد. سگ آبی در شرایط نامناسب، می‌تواند با قطع درختان توسط دندان‌های قدرتمندش، راه آب را گرفته و برای ادامهٔ حیات خود، سد بسازد.
5- گاومیش آمریکایی
بزرگترین پستاندار ساکن آمریکای شمالی، گاومیش آمریکایی است. قد این جانور تا شانه‌هایش ۱٫۵ الی ۲ متر و طول بدنش از سر تا کپل در حدود ۲٫۱ الی ۳٫۵ متر است. طول دم این گاومیش‌ها ۵۰ الی ۶۰ سانتی‌متر است. وزن گاومیش آمریکایی مابین ۴۰۰ کیلوگرم الی ۱ تن است. این جاندار، یک کوهان روی شانه‌ها، گردنی کوتاه و قدرتمند و یک سر بزرگ با شاخ‌هایی پیچیده به سمت بالا دارد. قسمت بالایی سر گاومیش آمریکایی پوشیده از مو و فک پایینش نیز دارای ریش است. رنگ پوست شانه‌ها و پاهای جلویی این جانور، قهوه‌ای مایل به سیاه بوده و قسمت پایین و شکمش نیز پشم‌هایی سیاه‌رنگ دارد. جثهٔ یک گاومیش آمریکای ماده، کوچکتر از گونهٔ نر آن است. زیستگاه این جانوران، مکان‌هایی مانند بیشه‌زارها، علفزارها و جنگل‌های شمالی در ایالت‌های مونتانا و کلرادو است. در مکان‌های یاد شده، مقادیر زیادی علف و گیاه وجود دارد که گاومیش‌ها می‌توانند از آن‌ها تغذیه کنند. گاومیش آمریکایی، علی‌رغم جثهٔ بسیار بزرگش می‌تواند با سرعت ۶۰ کیلومتر بر ساعت بدود. این جانوران، موجوداتی اجتماعی بوده و معمولاً در گله‌ها زندگی می‌کنند. گاومیش آمریکایی در سنین ۲ الی ۴ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسد و متوسط عمرش در حیات وحش، در حدود ۱۲ الی ۲۰ سال است.
4- تمساح آمریکایی
تمساح آمریکایی که بزرگترین خزندهٔ آمریکای شمالی محسوب می‌شود، طولی به بزرگی ۳ الی ۴٫۶ متر و وزنی معادل ۴۵۰ کیلوگرم دارد. تفاوت تمساح آمریکایی با کروکودیل در این است که تمساح‌ها دارای پوزه‌ای گرد بوده و وقتی آرواره‌های خود را می‌بندند، برخلاف کروکودیل‌ها، هیچ‌یک از دندان‌هایشان دیده نمی‌شود. تمساح آمریکایی در زیستگاه‌هایی مانند دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، آبگیرها و مرداب‌های ایالت‌های جنوب شرق آمریکا از جمله فلوریدا، تگزاس و لوئیزیانا زندگی می‌کند. پوست بسیار کلفت تمساح‌ها به رنگ سبز تیره است. این جانوران، دمی قدرتمند، پاهایی قوی و انگشتانی پرده‌دار مانند اردک دارند که برای شنا کمکشان می‌کند. تمساح آمریکایی از ماهی، لاک‌پشت، مار، پستانداران کوچک، لاشهٔ حیوانات و حتی انسان تغذیه می‌کند. تمساح‌های نر بزرگ، به صورت تنها و در قلمرو خاص خود زندگی می‌کنند اما تمساح‌های کوچکتر، ترجیح می‌دهند در دسته‌های چند تایی به حیاتشان ادامه دهند. این جانوران در ۱۰ الی ۱۲ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند و متوسط طول عمرشان در طبیعت بین ۳۵ الی ۵۰ سال است.
3- شیر کوهی
شیر کوهی که با عناوین گربهٔ وحشی، پوما و یوزپلنگ نیز شناخته می‌شود، جانوری گوشت‌خوار است که معمولاً به تنهایی زندگی می‌کند. شیر کوهی در زمرهٔ بزرگترین گربه‌سانان آمریکای شمالی است. قد شیر کوهی تا شانه‌هایش بین ۶۰ الی ۷۰ سانتی‌متر و طول آن بین ۳٫۵ الی ۵٫۵ متر است. وزن این جانور ۵۰ الی ۸۰ کیلوگرم است که البته وزن گونهٔ مادهٔ آن از گونهٔ نر آن کمتر است. شیر کوهی در بریتیش کلمبیا و آلبرتای جنوبی کانادا و کالیفرنیا، تگزاس، مناطق شرقی رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی، فلوریدا و واشنگتن آمریکا یافت می‌شود. این گربه‌سان عظیم‌الجثه، از جاندارانی مانند آهو، موش، سنجاب، جوجه تیغی، راکون، خرگوش، بز کوهی، گوزن و سگ آبی تغذیه می‌کند. شیر کوهی به هنگام جفت‌گیری اجازهٔ ورود جانوران دیگر به قلمروی خود را نمی‌دهد و ممکن است برای این موضوع، هم‌نوعانش را نیز بکشد. شیر کوهی ماده در ۲٫۵ سالگی و گونهٔ نر آن در ۳ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند. عمر متوسط این جانوران در حیات وحش ۱۲ سال و در محیط باغ وحش، حدود ۲۵ سال است.
2- راکون
راکون موجودی همه‌چیزخوار است که تحت هر شرایطی قادر به ادامهٔ حیات است. این جاندار که بومی آمریکای شمالی است، وزنی معادل ۲ الی ۱۰ کیلوگرم دارد و طول بدنش بین ۶۰ الی ۹۵ سانتی‌متر است. راکون‌ها معمولاً خاکستری و قهوه‌ای رنگ هستند اما برخی دیگر از آنان به رنگ قرمز، سیاه و طلایی نیز یافت می‌شوند. این جانور معمولاً در جنگل، مرداب، دشت و نواحی شهری زندگی می‌کند. راکون‌ها اغلب از جانوران آبزی مانند خرچنگ، قورباغه و غیره تغذیه می‌کنند. البته این جانداران، موش، حشرات، تخم جانوران دیگر، میوه و ذرت نیز می‌خورند. راکون‌ها در مناطق شهری، زباله‌ها را برای یافتن غذا به هم می‌ریزند. این موجودات در طول زمستان به خواب فرو رفته و از چربی دمشان برای گرم شدن استفاده می‌کنند. راکون‌ها برخلاف عقیدهٔ بسیاری، موجوداتی اجتماعی بوده و برای خوابیدن، گرد هم جمع می‌شوند. راکون‌های ماده در ۱۰ ماهگی و راکون‌های نر پس از یک سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند. متوسط عمر این جانوران در حیات وحش ۲ الی ۳ سال است.
1- عقاب گر
عقاب گر از سال ۱۷۸۲ تا کنون، نماد کشور آمریکا بوده است. طول بدن این پرنده ۸۶ الی ۱۰۹ سانتی‌متر و طول بال‌هایش در حدود ۱٫۸ الی ۲٫۴ متر است. وزن یک عقاب گر مابین ۳ الی ۶٫۵ کیلوگرم است. بزرگترین آشیانه یافت‌شده تاکنون متعلق به عقاب گر بوده که دارای ۶ متر طول، ۳ متر عرض و ۳ تن وزن بوده است. عقاب گر بالغ، سر و دمی سفید، بال و پری سیاه و پا و منقاری زرد رنگ دارد. زیستگاه ایده‌آل برای عقاب گر، نواحی آب‌خیز، سواحل و رودخانه‌هاست که به راحتی بتواند در آن به شکار ماهی بپردازد. البته این پرنده به جز ماهی، پستانداران کوچک را نیز شکار می‌کند. عقاب گر در آلاسکا، کانادا، فلوریدا، میشیگان و کالیفرنیا یافت می‌شود. این پرنده، علاوه بر موارد ذکر شده، از لاشهٔ حیوانات نیز تغذیه کرده و گاهی شکار حیوانات دیگر را می‌دزدد. بنجامین فرانکلین، یکی از بنیانگذاران آمریکا، به دلیل خوی لاشخوری عقاب گر، مخالف انتخاب این پرنده به عنوان نماد آمریکا بود. او بیشتر اصرار داشت که بوقلمون نماد این کشور باشد. عقاب گر در ۴ الی ۵ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسد، یعنی درست زمانی که بال و پرهای بزرگسالی‌اش رشد می‌کند. این پرنده می‌تواند در طبیعت تا ۲۸ سال زنده بماند. در سال ۱۹۷۲، استفاده از آفت‌کش و سموم خطرناک DDT ممنوع شد که به افزایش سریع جمعیت عقاب‌های گر منجر شد؛ به همین دلیل، امروزه نسل این پرندگان در معرض خطر انقراض قرار ندارد.
عالییی که وقت میزارید