۵ تا از بدبوترین حیوانات جهان!

برخی از حیوانات موجود در طبیعت، به بدبوترین جانوران معروف هستند. در این مطلب، با ۵ تا از بدبوترین حیوانات جهان آشنا می‌شویم.

حیوانات از روش‌های متفاوتی برای دفاع از خود استفاده می‌کنند. از استتار بگیرید تا پوست‌سخت و شاخ و درندگی و … ولی بوی بد می‌تواند به شدت دیگران را فراری دهد و حیوانات نیز به‌خوبی به این نکته واقف هستند. بسیاری از حیوانات با احساس مقداری بوی بد، زود پا به فرار می‌گذارند. پنج جانور موجود در این لیست این موضوع را دریافته و از آن به‌عنوان عنصر دفاعی خود بهره می‌برند. مراقب باشید شما هم به این جانوران نزدیک نشوید!

5- کرکس (Vulture)

کرکس‌ها با قدرت استفراغ آشنا هستند. آن‌ها لاشخورهایی هستند که مهمانی خود را بر روی گوشت فاسد حیوانات مرده برگزار می‌کنند. (البته آنها با پاک‌کردن محیط‌زیست و مناظر طبیعی از لاشه‌ها و باکتری‌های موجود در این لاشه‌ها برای ما انسان‌ها خیلی هم مفیدند). زمانی‌که کرکس‌ها احساس خطر می‌کنند، استفراغ می‌کنند تا بوی بد لاشه‌های خورده شده بلند شود و مهاجمان، فرار را بر قرار ترجیح دهند. قی‌کردن به کرکس مجال پرواز و دور شدن سریع را خواهد داد و آن مادهٔ متعفنی که به‌جا می گذرادٔ خاری است به چشمان دشمن متجاوز. معمولاً این روش موثری است، مگر این‌که مهاجم پر روتر از این حرف‌ها باشد.

4- صاریغ (Opossums)

با توجه به این‌که صاریغ‌ها می‌توانند خود را به مردن بزنند، تولید بوی بد انتخاب اول آنها نیست. این حیوان شگفت‌انگیز گاهی چندین ساعت با زبان آویزان دراز می‌کشد تا شکارچی مرگ او را باور کند و در جای دیگری به دنبال غذای تازه بگردد. حتی اگر حمله چندین‌بار تکرار شود، بازهم آنها مثل مجسمه سر جای خود می‌مانند.

این بازیگران بی‌نظیر که حتی لیاقت دعوت شدن به هالیوود را هم دارند، برای طبیعی‌تر شدن بازی خود، بوی زننده جانوران مرده را هم از خود ساطع می‌کنند.

3- هوتزین (Hoatzin)

هوتزین یا مرغ بدبو پرندهٔ کاکل‌دار بومی آمریکای‌جنوبی است که در جنگل‌های رودخانه‌ای، مرداب‌ها، و جنگل‌های حرای حوزهٔ آمازون و دلتای اورینوکو زندگی می‌کند و بیشتر در میان درختان یافت می‌شود. هوتزین قهوه‌ای، سیاه و و زیتونی رنگ است. این پرنده به این‌خاطر معروف است که جوجه‌های آن در سال‌های اول زندگی، روی دو بال از بال‌های خود پنجه دارند تا بهتر بتوانند از درختان بالا بروند. برای ملاقات با یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان، رقصندگان و نمایشگران دنیای پرندگان باید بینی خود را مسدود نگه دارید؛ چرا که این پرنده فکر می‌کند گاو است! این پرنده هوتزین نام دارد و بویی مانند کود گاوی تازه تولید می‌کند. غذای غالب این حیوان، برگ است و تنها پرندهٔ شناخته‌شده‌ای است که همانند گاو از روش تخمیر برای هضم استفاده می‌کند. این فرایند منجر به تولید بوی بدی می‌شود و این پرنده را شایستهٔ نام پرنده بدبو می‌کند. آوازهٔ بوی بد این پرنده چنان در حیات‌وحش پیچیده که هیچ موجودی تمایلی به شکار و خوردن گوشتش ندارد.

2- هزار پا (Millipede)

هزارپاها موجودات حقه‌بازی هستند. درست است که به کرم شباهت دارند، اما حتی حشره هم نیستند. آن‌ها جزو مفصل‌داران هستند و هم‌خانواده خرچنگ و عنکبوت‌ها. اما با وجود ظاهر ترسناک‌شان، برگ می‌خورند و انسان‌ها را نیش نمی‌زنند.

یکی از شیوه‌های دفاعی هزارپاها در مقابل شکارچیان متعددی که به دنبال آنها هستند (از جمله مارمولک‌ها و پرندگان)، به‌خود پیچیدن به‌صورت یک توپ است. برخی از آنها اسپری دفاعی مهلکی را آزاد می‌کنند که می‌تواند پوست و چشم را آزار دهد و بوی وحشتناکی هم دارد.

گفته می‌شود که هزارپاها ۳۰ نوع ترشح متفاوت شیمیایی دارند و بستگی به شانس‌تان دارد که با کدام یک مواجه شوید. یکی از آنها سیانید هیدروژن است. نوعی دیگر نیز بنزوکویینون را آزاد می‌کند که می‌تواند دست شما را لکه‌دار کند.

در واقع مواد ترشحی دفاعی آنها برای مقابله با حیوانات کوچک‌تر است، اما اگر در مقابله با یک انسان، چنین‌کاری انجام دهند، تنها کاری که فرد باید انجام دهد، شست‌وشوی دستانش است.

1- خرگوش دریایی (Sea hare)

خرگوش‌های دریایی جانورانی خوشمزه ولی سمی هستند و به‌همین دلیل مطبوع‌ترین منو در زنجیره غذایی دریایی محسوب نمی‌شوند. با این‌وجود این نوع خرگوش دریایی، روش دفاعی زیرکانه‌ای در تولید بوی بسیار بد دارد که در تضاد با همتاهای بوداری است که پیش از این با آنها آشنا شدید. خرگوش دریایی جوهر ارغوانی لزجی را ترشح می‌کند که گوشت این حیوان را برای صیادش بی‌مزه‌تر می‌کند. محققان دریافته‌اند که خرچنگ‌های دریایی که با جوهر خرگوش دریایی آغشته شده‌اند رفتارهای مضطربانه‌ای همانند تکان‌دادن دم و ساییدن قسمت‌هایی از دهان را نشان داده‌اند. تحقیقی با استفاده از خرچنگ‌های خاردار به عنوان شکارچی، نشان داده که رنگ جوهر خرگوش دریایی گیرندهٔ شیمیایی خرچنگ را مسدود می‌کند و خرچنگ نمی‌تواند غذای خود را بو بکشد. به عبارت دیگر خرگوش دریایی بینی دشمنان خود مسدود می‌کند بنابراین آنها طعمه را نمی‌توانند تشخیص دهند.