۱۰ تا از جالب‌ترین حیوانات منقرض شده!

با ما همراه باشید با یک مطلب دیگر از سایت عجیب‌ترین. در این مطلب به ۱۰ تا از جالب‌ترین حیوانات منقرض شده می‌پردازیم.

10- تیرانوزاروس رکس

(انقراض: ۶۵ ملیون سال قبل)
تیرانوزاروس رکس یکی از بزرگ‌ترین جانوران گوشت خوار است که تا به حال روی زمین زندگی کرده است. بلندی این حیوان (از سر تا دم) به بیش از ۱۳ متر و قد آن به ۵ متر می‌رسید و احتمالاً حدود ۷ تن هم وزن داشته است. تیرانوزاروس هم مانند سایر دایناسورهای هم خانوادهٔ خود حیوان گوشت خواری بود که بر روی دو پا راه می‌رفت با جمجمه‌ای بسیار بزرگ که تعادل آن را به کمک دمی بسیار بلند و سنگین حفظ می‌کرد. در مقایسه با پاهای بلند و بسیار قوی عقبی، پاهای جلویی این حیوان بسیار کوچک بودند و تنها دو انگشت داشتند.

فسیل تی رکس در شمال آمریکا و در صخره‌هایی که در اواخر دورهٔ کرتاسه تشکیل شده‌اند، پیدا شده یعنی بین ۶۵٫۵ تا ۶۸٫۵ ملیون سال پیش. این حیوان یکی از آخرین دایناسورهایی است که قبل از انقراض دوران سوم کرتاسه وجود داشته است. بیش از ۳۰ گونهٔ مختلف تی رکس شناسایی شده که بعضی از آن‌ها اسکلت‌های نسبتاً کاملی داشته‌اند. برخی محققان علاوه بر اسکلت، بافت نرم هم یافته‌اند. فراوانی مواد فسیلی به محققان امکان داده است تحقیقات قابل توجهی در بسیاری از جنبه‌های زیست‌شناسی این حیوان، از جمله تاریخچهٔ زندگی و بیومکانیک آن انجام دهند.

9- کواگا: نیمی گورخر نیمی اسب

(انقراض: از سال ۱۸۸۳ میلادی)
کواگا، یکی از مشهورترین حیوانات منقرض شدهٔ آفریقایی، از زیر گونه‌های گورخر دشت‌های آفریقا بود که زمانی به تعداد زیاد در ایالت کیپ و بخش‌های جنوبی ایالت آزاد آرنج در آفریقا یافت می‌شد. این حیوان به خاطر داشتن خط‌های مشخص، تنها در نیمهٔ جلویی بدن، از سایر گورخرها قابل تمایز بود. در قسمت میانی، راه‌های روی بدن حیوان محو می‌شدند و راه‌های تیره‌تر پهن‌تر می‌شدند و نهایتاً قسمت عقبی بدن حیوان قهوه‌ای ساده بود. اسم این حیوان یک کلمهٔ قبیله‌ای آفریقایی به معنی گورخر است. این اسم نوعی نام آوا است چون گفته می‌شود که شبیه صدای کواگا است.

این حیوان در اصل به عنوان یک گونهٔ مستقل به نام اکواس کاگا در سال ۱۷۸۸ طبقه بندی شده بود. در طول ۵۰ سال بعد از آن گورخرهای بسیاری توسط طبیعت‌شناسان وسیاحان معرفی شدند. به خاطر تنوع زیادی که در طرح پوست این حیوان وجود دارد (هیچ گورخری شبیه دیگری نیست) دانشمندان طبقه بندی با تعداد زیادی از گونه‌های مختلف مواجه شدند و هیچ راهی هم وجود نداشت که مشخص کند کدام یک گونهٔ اصلی، کدام زیر گونه و کدام گونه‌های مختلف طبیعی هستند. بسیار پیش از اینکه این سردرگمی حل شود، کواگا تا بخاطر گوشت، پوست و خوراک ذخیره در انبارهای خانگی، تا حد انقراض شکار شده بود. احتمالاً آخرین کواگای آزاد تا اواخر دههٔ ۱۸۷۰ شکار شده بود و آخرین نمونه در اسارت در تاریخ ۱۲ اگست ۱۸۸۳ در موزهٔ آرتیس مجیسترا در شهر آمستردام درگذشت. کواگا اولین موجود منقرض شده‌ای بود که بر روی DNA او آزمایش انجام شد. آخرین تحقیقات ژنتیکی مشخص کرده‌اند که کواگا یک گونهٔ مستقل نبوده بلکه ازنژاد گورخر انشعاب یافته.

8- تای لاسین: ببر تاسمانی

(انقراض: از سال ۱۹۳۶ میلادی)
تای لاسین بزرگ‌ترین جانور گوشت خوار کیسه دار در دوران مدرن بود. اینجانور بومی استرالیا و گینه نو بود و تصور می‌شود که در قرن بیستم منقرض شد. در نزد عموم به نام ببر تاسمانی (به خاطر پشت راه راه) و همچنین گرگ تاسمانی و در محاوره به نام ببر تاسی یا تازی شناخته شده است. او آخرین گونه ازنژاد خود بود.

تای لاسین در سرزمین اصلی خود استرالیا، هزاران سال قبل از اینکه اروپاییان در آن قاره مستقر شوند منقرض شده بود؛ اما در جزیرهٔ تاسمانیا زنده مانده بود. شکار گسترده و پاداش برای آن دلیل اصلی انقراض آن بوده اما بیماری، آمدن سگ‌ها و تجاوز انسان به زیست‌گاه آن‌ها می‌تواند از جمله سایر عوامل موثر باشد. با وجود اینکه این حیوان رسماً به عنوان منقرض معرفی شده اما هنوز گزارش می‌شود که دیده شده.

7- گاو دریایی استلر: جانور بی‌دفاع

(انقراض: از سال ۱۷۶۸ میلادی)
این حیوان که قبلاً در سواحل آسیاتیک دریای حاشیهٔ اقیانوس آرام، از ژاپن تا کالیفرنیا پیدا شده بود، درسال ۱۷۴۱ توسط طبیعت‌شناس جورج استلر کشف شد. گاو دریایی تا حدود ۸ متر رشد می‌کرد و حدوداً ۳ تن وزن داشت. بسیار بزرگ‌تر از نهنگ‌های کوچک دریایی بود و تقریباً شبیه یک خوک آبی بسیار بزرگ با دست‌هایی تنومند و دمی شبیه نهنگ بود. بر اساس گفته‌های استلر» این حیوان هرگز به ساحل نمی‌آید و همیشه درون آب زندگی می‌کند. پوست بدنش مثل درخت بلوط سیاه و ضخیم است. سرش در مقایسه با بدن کوچک است، دندان ندارد ولی به جای آن دو استخوان سفید تخت یکی در بالا و یکی در پایین دارد.» با توجه به سرعتی که آخرین گروه آن‌ها از بین رفت، احتمالاً ورود انسان‌ها به منطقه دلیل انقراض این حیوان بوده است. هنوز هم گزارش‌های پراکنده‌ای از دیده شدن یک حیوان گاو شکل دریایی در دریاهای حاشیهٔ اقیانوس آرام و گرینلند وجود دارد، بنابراین احتمال دارد که هنوز گروه کوچکی از این حیوان وجود داشته باشند ولی این مسأله هنوز ثابت نشده است.

6- گوزن ایرلندی: بزرگ‌ترین گوزنی که تا به حال وجود داشته

(انقراض: حدود ۷۷۰۰ سال قبل)
اِلک ایرلندی یا گوزن بزرگ، در اوراسیا از ایرلند تا شرق دریاچهٔ بایکال می‌زیست. عمر جدیدترین بقایای به دست آمده از این حیوان تا ۷۷۰۰ سال پیش تخمین زده می‌شود. این حیوان به خاطر اندازهٔ بسیار بزرگش (حدود ۲٫۱ متر ارتفاع تا شانه) و به ویژه بخاطر داشتن بزرگ‌ترین شاخ‌ها معروف است (حداکثر ۳٫۶۵ متر پهنای شاخ‌ها و حدود ۴۰ کیلو وزن آن‌ها بوده است).

بحث در مورد دلیل انقراض آن‌ها بیشتر بر روی اندازهٔ شاخ‌هایشان متمرکز است. برخی معتقدند شکار بوسیلهٔ انسان عامل اصلی انقراض گوزن ایرلندی است همان طور که در مورد بسیاری از بزرگ جانداران ماقبل تاریخ صحت دارد؛ اما این فرضیه نیز وجود دارد که اندازهٔ بسیار بزرگ شاخ‌ها باعث محدودیت حرکتی نرها در مناطق جنگلی می‌شد یا اینکه در هر صورت این شاخ‌ها به درستی با محیط تطابق نیافتند. در هر صورت، شواهد شکار بی‌رویه مبهم است وگوزن ایرلندی به عنوان موجودی که در پهنای یک قاره زندگی می‌کرده می‌توانسته همراه با انسان تکامل بیابد و با حضور انسان‌ها خو بگیرد.

5- ببر خزری: سومین گونهٔ بزرگ در جهان

(انقراض: از سال ۱۹۷۰ میلادی)
ببر خزری یا ببر ایرانی غربی‌ترین زیر گونهٔ ببر است که در ایران، عراق، افغانستان، ترکیه، مغولستان، قزاقستان، قفقاز، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان پیدا می‌شد تا اینکه ظاهراً در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی منقرض شد. ببر خزری سومین ببر بزرگ جهان از بین تمام گونه‌های شناخته شدهٔ ببرها بود.

بدن این زیرگونه بسیار ستبر و کشیده بود با پاهایی قوی، پنجه‌هایی پهن و بزرگ و چنگالهایی بلند. گوش‌های این حیوان کوتاه و کوچک بودند و بر روی نوک آن‌ها مویی وجود نداشت. روی گونه‌ها پوشیده از مو بود و موی بقیه جاهای بدن بلند و ضخیم بود. رنگ این حیوان شبیه ببر بنگال بود. جنس نر این حیوان بسیار بزرگ بود و بین ۱۶۹ تا ۲۴۰ کیلو وزن داشت. جنس ماده چندان بزرگ نبود و حدود ۸۵ تا ۱۳۵ کیلوگرم وزن داشت. هنوز هم گاهی ادعا می‌شود که این ببر دیده شده است.

4- اروچس: نوعی گاو بسیار بزرگ

(انقراض: از سال ۱۶۲۷ میلادی)
یکی از مشهورترین حیوانات منقرض شدهٔ اروپا اروچس یا اروس نوعی گاو بسیار بزرگ بودند که ابتدا درحدود دو ملیون سال قبل در هندوستان به وجود آمدند و سپس به خاور میانه، آسیا و حدود ۲۵۰۰۰۰ سال پیش به اروپا رسیدند.

در قرن ۱۳ میلادی محدودهٔ این حیوان به لهستان، لیتوانی، مولداوی، ترانسیلوانیا و پروس شرقی رسید. حق شکار حیوانات بزرگ بر روی هر ملکی محدود به اشراف و به تدریج خانواده سلطنتی بود. همچنان که جمعیت اروچس کاهش یافته است، شکار متوقف شد اما دادگاه سلطنتی هنوزبه شکار بان‌هایی احتیاج داشت تا زمین‌های باز برای چریدن حیوان وجود داشته باشد. این شکاربان‌ها درازای خدمات خود از پرداخت مالیات معاف بودند و شکار غیر قانونی حیوان حکم اعدام داشت. در سال ۱۵۶۴ شکاربان‌ها می‌دانستند که بر اساس آمار سلطنتی تنها ۳۸ حیوان باقی مانده است. آخرین اروچس که ماده بود در سال ۱۶۲۷ در جنگلی در لهستان درگذشت. جمجمهٔ این حیوان هم اکنون درشهر استکهلم سوئد است.

3- ماهی گیرک بزرگ: بزرگ‌ترین پرنده در نوع خود

(انقراض: از سال ۱۸۴۴ میلادی)
ماهی گیرک بزرگ تنها گونه از خانوادهٔ ماهی گیرک‌های غیر پرندهٔ بزرگ اقیانوس اطلس است که تا زمان‌های اخیر زنده مانده بود، اما امروزه منقرض است. اینجانور همچنین به نام پنگوئن نیز معروف بوده است.

ماهی گیرک غیر پرندهٔ بزرگ با قدی حدود ۳۰ تا ۳۴ سانتی متر و وزنی حدود ۵ کیلوگرم در دسته‌های بسیار در جزیره‌های شرق کانادا، گرین لند، ایسلند، نروژ، ایرلند و بریتانیا پیدا می‌شد. اما نهایتاً در اثر شکار بی‌رویه منقرض شد. بقایای یافته شده در فلوریدا مشخص کرده‌اند که تا قرن ۱۴ میلادی این پرنده‌ها گاهی با توجه به خطرات موجود، در زمستان به سرزمین‌های جنوبی می‌رفتند.

2- شیر غار: یکی از بزرگ‌ترین شیرهایی که تا به حال وجود داشته است

(انقراض: ۲۰۰۰ سال قبل)
بر اساس یافته‌ها از فسیل جانور و نقاشی‌های ماقبل تاریخ، شیر غار که به عنوان شیر غار اروپایی یا اوراسیایی هم شناخته شده است، گونه‌ای منقرض شده از شیر است. این گونه بسیار بزرگ بوده است. بلندی قد یک شیر نر بالغ که بقایای آن در سال ۱۹۸۵ درآلمان پیدا شد تا شانه ۲٫۱ متر و طول بدنش بدون احتساب دم ۱٫۲ متر بود یعنی حدوداً ۵ تا ۱۰ درصد بزرگ‌تر از شیرهای امروزی. احتمالاً حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش و در دورهٔ یخبندان منقرض شده، البته نشانه‌هایی نیز وجود دارد که تا ۲۰۰۰ سال پیش هم در بالکان وجود داشته است.

1- دودو: نمونهٔ اولیه از گونه‌های منقرض شده

(انقراض: از اواخر قرن ۱۷ میلادی)
دودو یک مرغ غیر پرنده بود که در جزیرهٔ موریتانی زندگی می‌کرد. قد این پرنده که از خانوادهٔ کبوتران بود به حدود یک متر می‌رسید، از میوه‌ها تغذیه می‌کرد و لانهٔ خود را روی زمین می‌ساخت. دودو از نیمه یا اواخر قرن ۱۷ میلادی منقرض شده است. معمولاً از آن به عنوان نمونهٔ اولیه از گونه‌های منقرض شده استفاده می‌شود چون انقراض آن در زمان تاریخ مدون بشر اتفاق افتاد و مستقیماً ناشی از فعالیت‌های انسانی بود. صفت» مرده مثل دودو» یعنی صد درصد مرده. و جملهٔ» راه دودو را رفتن» یعنی منقرض یا منسوخ شدن یا تبدیل شدن به چیزی از گذشته.