دره های عمیق و باریک یکی از خصیصههای ذاتی رنگارنگ طبیعت میباشند. برخلاف گراند کانیون که عمیق و وسیع میباشد، این درهها عمیق اما باریک هستند. بعضی از آنها آنقدر باریک هستند که گردشگران باید با زور از معابر رد شوند تا به صخرههای رنگارنگ نزدیک شوند. اکثر این درهها در طول سالها توسط فرسایش آب شکل گرفتهاند. بسیاری از آنها تنها برای کوهنوردان حرفهای مناسب میباشند، اما برخی از آنها برای پیادهرویهای آرام مناسب هستند که حتی یک انسان بسیار تنبل هم میتواند به آنجا برود.
10- دره باریک انُنتا (Oneonta Gorge)
مجموعهای از چهار آبشار، دره دیدنی و باریک انُنتا را به وجود آورده است، که در شرق پورتلند، اورگان قرار دارند. بازدیدکنندگان میتوانند دیوارهای دره را که از سنگ بازالت ۲۵ میلیون ساله تشکیل شده است و همچنین به عنوان یک تنوع پوشش گیاهی منحصر به فرد این منطقه است مشاهده کنند. بازدیدکنندگان قبلی رفتن به اینجا را در روزهای معمولی در هفته توصیه میکنند، زیرا در تعطیلات آخر هفته شلوغ است.
9- دره رنگارنگ (Coloured Canyon)
دره رنگارنگ در شبه جزیره سینا (Sinai Peninsula) در مصر با دیوارهای باریک و عمیق که به ۲۰ طبقه میرسد به عنوان یک سرزمین عجایب زمینشناسی توصیف میشود. بازدیدکنندگان میتوانند صخرههای ساخته شده از ماسهسنگ، سنگ آهک، بازالت و گرانیت را ببینند. این دره نام خود را به دلیل داشتن صخرههای رنگارنگ گرفته است. نیم مایل پیادهروی در این دره باریک و عمیق در بیشتر قسمتها آسان به نظر میرسد، بعد از پایان هر پیادهروی یک صعود وجود دارد.
8- دره دو فیئِق (Gorges Du Fier)
دره دو فیئِق در حدود ۱۰ کیلومتری انسی (Annecy) در فرانسه قرار دارد، که یکی از راحتترین درههای باریک برای راه رفتن میباشد. گردشگران از طریق یک گذرگاه نردهای به این دره باریک میرسند. همچنین مسیر پیادهروی دارای علامتهایی است که توضیح میدهد که چگونه دره باریک و عمیق تشکیل شده است و ارتفاع آب در گذشته چه مقدار بوده است. بازدیدکنندگان می گویند، افرادی که از ارتفاع میترسند، ممکن است از این مکان دوری کنند. همچنین می گویند وقتی هوا مرطوب است باید دقت بیشتری در گذرگاهها داشته باشیم. درههایی که در قله خودشان باریک و عمیق هستند را میتوانید از هر دو طرف لمس کنید.
7- دره شبحوار (Spooky Gulch)
افرادی که از مکانهای بسته وحشت دارند ممکن است از دره شبحوار دوری کنند. پس دلیلی برای نام این مکان وجود دارد. بعضی از نقاط آنقدر باریک هستند که کوهنوردان باید به زور از مسیرها عبور کنند که باعث وحشت برخی از مردم میشود. همچنین پایین این دره باریک و عمیق میتواند کاملاً تاریک باشد. ورودی دره گسترده میباشد اما تنها چند فوت بعد از راه رفتن، حتی بزرگسالانی با اندازه متوسط در معابر باریک گرفتار میشوند. پیادهروی در این دره باریک و عمیق شامل ۵ کیلومتر رفت و برگشت میشود. دره شبحوار در جنوب اسکالانت یا اسکلنتی، یوتا (Escalante, Utah) واقع شده است. کسانی که نمیخواهند راهی را که رفتهاند برگردند میتوانند از دیوارهای این دره بالا بروند.
6- دره وانو (Weano Gorge)
دره باریک وانو در پارک ملی کاریجینی در استرالیای غربی قرار دارد، که به عنوان یک پیادهروی آسان در مناظر شگفتآور به همراه وزیدن باد در صخرههای شیبدار شروع میشود و به نام "گردشگاه باریک" ترجمه میشود. این مکان ممکن است چالشبرانگیز باشد، با این حال برای بازدیدکنندگانی که میخواهند به برکه نردهدار بروند در حالی که از دیوارها بالا و پایین میروند مناسب است. کسانی که به سمت پایین پیادهروی میکنند، پاداششان مشاهده صخرههای رنگارنگ و استخری یخزده در پایین میباشد. دره وانو به عنوان در دسترسترین و رنگارنگترین دره باریک پارک در نظر گرفته میشود.
5- دره باک اسکین (Buckskin Gorge)
دره باک اسکین در جنوب ایالت یوتا، یکی از طولانیترین و عمیقترین درههای باریک جهان میباشد و با این حال تعداد زیادی گردشگر را جذب میکند. با این حال پیادهروی کردن قطعاً برای افراد ترسو و بی تجربه نمیباشد. پیادهروی کردن در این دره باریک ۳۴ کیلومتر طول دارد. عرض باک اسکین به ندرت به ۳ متر میرسد اما دیوارها تا ۱۵۰ متر به سمت بالا گسترش یافتهاند. اگرچه میتوانید پیادهروی را در یک روز انجام دهید، اما کسانی که آن را انجام دادهاند دو روز را توصیه میکنند. همچنین به دلیل خطر سیل، آنها انجام این کار را در تابستان توصیه نمیکنند. در هر فصل از سال کوهنوردان باید آماده راه رفتن در آب و یا شنا کردن باشند. دیدن شکل صخرهها، ارزشش را دارد.
4- شکاف ایچیدنا (Echidna Chasm)
شکاف ایچیدنا در استرالیای غربی قرار دارد، و به طور متوسط حدود ۲ کیلومتر پیادهروی در میان دره باریک به عمق ۲۰۰ متر وجود دارد. این شکاف به عنوان یکی از نقاط برجسته پارک ملی پومولولو (Pumululu National Park) در نظر گرفته میشود، که دارای تخته سنگهایی میباشد که صعود را در پایان به چالش میکشاند. دیوارهای این دره عمیق و باریک کاملاً رنگارنگ میباشند، که بسته به زاویه تابش آفتاب تغییر میکنند. این دره در کوههای بونگل بونگل (Bungle Bungle Mountains) واقع شده که به عنوان یکی از بهترین مقصدهای پیادهروی در استرالیا در نظر گرفته میشود.
3- دره سابوِی (Subway Canyon)
دره سابوی در پارک ملی صهیون یوتا (Utah’s Zion National Park) در ایالت یوتا در ایالات متحده آمریکا قرار دارد و صخرههای رنگارنگ جذابی را برای افرادی که تجربه کافی برای مقابله با چالش زمین را ندارند، ارائه میدهد. این دره باریک و عمیق از چنگال چپ نهر شمالی آغاز میشود، حرکت کردن در اینجا به معنای پایین آمدن از تختهسنگ و شنا کردن در آب سرد، و در آب راه رفتن در مسافتی طولانی است؛ به این دلیل، ماجراجویان ممکن است بخواهند برای هفت تا نه ساعت با زحمت حرکت کردن لباس غواصی بپوشند. هیچ مسیری وجود ندارد، اما ردیاب در این دره کار میکند. در واقع سابوِی یک بخش بسیار کوتاه از دره عمیق و باریک میباشد، که هر دو دیوار به هم نزدیک هستند و لوله بیضیشکل بزرگتر توسط جریان آب قطع شده است. برای سفر کردن به این مکان مجوز لازم است؛ تنها برای ۵۰ روز صادر میشود. این دره عمیق و باریک شامل برخی از بهترین مناظر در صهیون است.
2- دره سیک (Siq Canyon)
قدم زدن در دره عمیق و باریک سیک، مانند راه رفتن در تاریخ است، در حالی که ورودی اصلی، شهر باستانی پترا بود. در پایان ۱٫۲ کیلومتری پیادهروی، معروفترین خرابه پترا، آل خزانه (Al Khazneh) یا خزانهداری (Treasury) قرار دارد. برخلاف بسیاری از درهها که بر اثر فشار آب تشکیل شدهاند، دره سیک توسط نیروهای تکنوتیکی به وجود آمدند. این دره در بعضی نقاط کمتر از ۳ متر عرض دارد با دیوارهایی که از ۹۰ تا ۱۸۰ متر ارتفاع دارند.
1- دره آنتلوپ (Antelope Canyon)
دره آنتلوپ در شمال آریزونا در واقع دو دره باریک و عمیق میباشد. هر دو در زمینهایی متعلق به قبیله ناواهو واقع شدهاند و تنها از طریق شرکتهای تور مورد تائید قبیله، قابل دسترسی میباشند. شکل سنگ ماسههای قرمز رنگ به صورت عالی توصیف میشوند و برای یک عکاس لذت بخش هستند. دره بالا به دلیل اینکه نیاز به صعود ندارد و تنها پیادهروی بر روی سطح زمین میباشد محبوب است. دره عمیق پایینتر نیاز به بالا رفتن از دیوار دره را دارد، اما در حال حاضر از طریق پلهها قابل دسترسی است. اگرچه درهها زیبا هستند اما گاهی اوقات میتوانند خطرناک باشند. در سال ۱۹۹۷ سیلی به سمت پایین آنتلوپ به راه افتاد و ۱۱ گردشگر کشته شدند.
آخرین دیدگاهها