۱۰ مورد از محبوب‌ترین اماکن تاریخی در جهان!

با یکی دیگر از سری مطالب «مکان‌های جالب و شگفت‌انگیز» در خدمت شما هستیم. در این مطلب ۱۰ مورد از محبوب‌ترین اماکن تاریخی در جهان را به شما معرفی می‌کنیم.

10- مجسمه مسیح نجات دهنده برزیل (Christ the Redeemer)

مجسمه حضرت مسیح با ارتفاعی در حدود ۳۸ متر در بالای کوه «کورکووادو» شهر ریودوژانیرو واقع شده‌است. این مجسمه نمادی از عشق حضرت مسیح به مردم می‌باشد که در کشور پرتقال به «کریستو» مشهور است.

بر طبق روایات مورخان پرتقالی این مجسمه در قرن شانزدهم و توسط مجسمه‌ساز فرانسوی به نام «پل لاندوسکی» با بتنی خاص و انعطاف‌پذیر ساخته‌شده‌است. هر ساله توریست‌های زیادی به برزیل سفر می‌کنند تا مجسمهٔ باشکوه حضرت مسیح را –به‌خصوص در غروب خورشید- از نزدیک مشاهده کنند.

9- معبد انگکور وات در کامبوج (Angkor Wat)

انگکور وات نام مجموعه‌ای از معابد است که در اوایل سدهٔ دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور در کامبوج ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و پایتخت او قرار گیرد. این معبد که در ابتدا معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی بدل گشت.

انگکور وات که تا به‌امروز به‌خوبی حفظ شده‌است هنوز هم تنها پرستشگاهی است که از زمان ساختش تاکنون به عنوان یک مرکز مذهبی استفاده می‌شود. این معبد بزرگ‌ترین بنای مذهبی در جهان است و معماری اصیل خمری را می‌توان در آن مشاهده نمود. انگکور وات که اصلی‌ترین جاذبهٔ گردشگری کامبوج است، نشان ملی آن کشور نیز به‌شمار می‌آید و طرح آن بر روی پرچم کامبوج نیز نقش بسته است.

8- کولوسئوم (Colosseum)

یک تماشاخانه بیضی‌وار در مرکز رم در ایتالیا است. این آمفی‌تئاتر بزرگ‌ترین از نوع خود در امپراتوری روم باستان بوده است. تعداد ردیف‌های صندلی آن به تعداد پنجاه هزار ودارای ۸۰ در ورودی است. واژه کلوسئوم به معنی «جایگاه بزرگ» نام دیگر آن آمفی تئاتر فلاویوسی (به ایتالیایی: Anfiteatro Flavio یا Colosseo) است.

ساخت کولوسئوم توسط وسپاسیان (Vespasian) امپراطور سال‌های ۶۹ تا ۷۰ روم پایه‌گذاری شد، پس از آن پسرش تیتوس (Titus) در سال ۸۰ بعد از میلاد آن را بنا کرد، که نهایتاً توسط دومیتیان (Domitian) برادر تیتوس به پایان رسید. کولوسئوم به عنوان اولین آمفی تئاتر دائمی و ماندگار ساخته‌شده در روم، در زمین‌های باتلاقی مابین تپه‌های اسکوئیلین (Esquiline) و کائلین (Caelian) واقع شده بود.

در این مجموعه امپراطوری روم شاهد فجیع‌ترین جنایات به شکل کشتار بردگان و مسیحیان بوده‌است. نبردهای خونین بر سر مرگ و زندگی گلادیاتورها یکی از سرگرمی‌های روزانه امپراطوران و اشرافیان روم بوده‌است. قدمت تاریخی و شکوه و جلال این عمارت از یک سو و کارآمدی آن برای اجرای نمایش و امکان کنترل جمعیت، از سوی دیگر، باعث شد این سالن یکی از بزرگ‌ترین بناهای معماری روم باستان به شمار برود.

پلان این مجموعه به شکل بیضی به قطرهای ۱۸۸ و ۱۵۶ متر زیر بنای آن حدود ۶ جریب می‌باشد ارتفاع آن تقریباً به اندازه یک ساختمان ۱۵ طبقه می‌رسد (حدود ۴۸ متر) کف صحنه چوبی است و در زیر آن مجموعه‌ای از اتاق‌ها و گذرگاه‌ها برای عبور حیوانات وحشی و سایر تدارکات لازم جهت راه‌اندازی و اجرای نمایش قرار گرفته‌است. تعداد ۸۰ دیوار به عنوان تکیه‌گاه برای طاق‌های گنبدی‌شکل، گذرگاه‌ها، پلکان و ردیف‌های صندلی، روی صحنه قرار گرفته‌است. لبه بیرونی طاق‌های متوالی باعث اتصال طبقات مختلف و پلکان بین آنها به یکدیگر شده‌است.

7- استون‌هنج (Stonehenge)

یادمانی پیشاتاریخی است که در کشور انگلستان و در شهرستان ویلتشایر که در ۳٫۲ کیلومتری غرب آمسبوری و ۱۳ کیومتری سالزبری قرار دارد. این اثر باقی‌مانده از دوران عصر برنز و دوران نوسنگی است و براساس تاریخ‌گذاری رادیوکربن ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ قبل از میلاد قدمت آن تخمین زده شده‌است.

6- ماچو پیچو – پرو (Machu Picchu, Peru)

سال ۲۰۱۱ میلادی، یک‌صدمین سالگرد کشف ماچو پیچو بود. در قرن اخیر، خرابه‌های قوم اینکاها به یکی از مشهورترین مکان‌های باستانی و گردشگری جهان تبدیل شد. سفر برای تماشای «شهر گمشده» به لطف خطوط قطار و سرویس‌های حمل‌ونقل برای گردشگران بسیار ساده‌تر شد. این شهر گمشده بسیار دورافتاده است و در بالای جنگل کوه‌های آند پرو قرار دارد اما با این همه از خطر گردشگران زیاد دور نیست.

این سایت در معرض فرسایش زیاد قرار دارد. در سال گذشته میلادی، افزایش تعداد گردشگران زیاد شد و یونسکو اعلام کرد باید اطراف این سایت حایلی ساخته شود تا کمتر دچار آسیب‌های مدنی شود.

5- پارتنون (Parthenon)

نیایشگاهی در آکروپولیس آتن که پریکلس آن را در سدهٔ پنجم پیش از میلاد بنا کرد. این معبد، جایگزین نیایشگاه قدیمی‌تری شد که به نابودی رفته بود. ساخت معبد جدید در سال ۴۴۷ پیش از میلاد آغاز شد و تا سال ۴۳۲ پیش از میلاد به درازا کشید. این پرستشگاه ویژه خدای آتنا می‌باشد.

۱۶۸۷ هنگامی‌که در حدود ۲۰۰۰ سال از ساخت آن می‌گذشت یک گلوله توپ بی‌هدف به داخل پارتنون اصابت کرده و باعث می‌شود که مقداری از سقف آن فرو ریخته و آسیب‌های جدی به ستون‌های آن وارد آید. در ۱۸۸۰ هم بدون موافقت یونان، سنگ مرمرهای بسیار پرارزش آکروپولیس به موزه لندن انتقال داده شدند و چندی بعد به واسطه آلودگی هوا دچار فرسایش و خرابی شدند.

4- دیوار چین

دیوار چین طولانی‌ترین و بزرگ‌ترین سازه مهندسی تدافعی نظامی از لحاظ زمان ساخت در جهان است. این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته‌است. این اثر در سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی ثبت شد. تاریخ ساخت دیوار چین به قرن ۹ قبل از میلاد باز‌می‌گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت‌های شمالی، برج‌های آتش برای خبررسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد.

در دوره حکم‌رانی سلسله‌های بهار و پاییز و کشورهای جنگجو، میان دوک‌ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد، امپراتور چین شی هوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک‌ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد. او می‌خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند.

در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می‌رسید. در سلسله خان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکم‌رانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند. تا این‌که طول دیوار به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است.

دیواری که امروزه قابل مشاهده است، دیوار متعلق به سلسله مینگ (۱۳۶۸ – ۱۶۴۴ میلادی) است. از غرب به دروازه «جایو گوان» در استان گانسو چین و از شرق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائونینگ در شمال شرقی چین منتهی می‌شود و درمیان آن ۹ استان، شهر و ناحیه خود مختار به طول ۷۳۰۰ کیلومتر وجود دارد و مردم آن را دیوار طولانی می‌نامند.

3- پترا

پترا شهری تاریخی در کشور پادشاهی اردن است که پایتخت حکومت باستانی نَبَطی‌ها بود. نبطیان از عرب‌های شمال جزیره به شمار می‌آمده‌اند و شاید نزدیکترین دولت‌های کهن به عرب حجاز نیز بوده‌اند. بیشتر نام‌های رایج میان آنان به نام‌های استفاده شده به هنگام ظهور اسلام شباهت داشته‌است، مانند: حارثه، ملیکه، جذیمه، کلیب، وائل، مغیره، قصیّ، عدی، عائذ، عمر، عمیره، یعمر، کعب، معن، سعد، مسعود، وهب اللات، تیم الله و علی. همچنین از سوی دیگر ترکیب لغت‌های آنان شباهت به ترکیب نحو عربی مشهور میان ما دارد.

این شهر باستانی در ۲۶۲ کیلومتری جنوب شهر عمّان پایتخت اردن و در غرب راه اصلی بین‌ این شهر و بندر عقبه واقع شده‌است.

2- مجموعه اهرام جیزه (The Pyramid of Giza)

مجموعه اهرام جیزه نام مجموعه اهرام تاریخی ساخته‌شده در دوران مصر باستان است که در حاشیه شمالی شهر قاهره کنونی واقع شده‌است. هرم بزرگ جیزه یکی از اهرام در مجموعه اهرام جیزه و تنها بازمانده عجایب هفت‌گانه جهان محسوب می‌شود. قدمت اهرام جیزه به سلسله چهارم مصر می‌رسد که نام‌های آن‌ها عبارتند از هرم خوفو، هرم خفره و هرم منکور. که خوفو بزرگ‌ترینشان و یکی از عجایب هفت‌گانه است.

مساحت جیزه در حدود ۸ کیلومتر است. سه هرم اصلی مجموعه عبارتند از هرم خوفو، هرم خفره و هرم منکور. علاوه بر آن چندین هرم کوچک‌تر، مجسمه ابوالهول و کشتی بزرگ مصری متعلق به ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نیز در منطقه جیزه واقع شده‌است. برخی از پژوهشگران، تاریخ ساخت اهرام را به بیش از ۱۲ هزار سال پیش نسبت می‌دهند که هنوز منبع موثقی در این مورد یافت نشده‌است.

1- تاج‌محل

تاج‌محل از پرآوازه‌ترین بناهای جهان و آرامگاه زیبا و باشکوهی است که در نزدیکی شهر آگره و در ۲۰۰ کیلومتری جنوب دهلی نو پایتخت هند واقع شده‌است و یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان به‌شمار می‌رود.

این بنا به دستور شاه جهان، پنجمین امپراتور گورکانی هند به منظور یادبود همسر ایرانی‌تبارش، به‌نام ارجمندبانو بیگم مشهور به ممتاز محل که در سال ۱۶۳۱ میلادی در سفری جنگی به‌هنگام وضع حمل فوت کرد بنا شده‌است. خود شاه‌جهان نیز بعدتر در همان‌جا به خاک سپرده شد.

همان‌طور که مشخص است، نام این بنا، ایرانی است. این ساختمان بر پایه مخلوطی از معماری ایرانی، هندی و اسلامی بنا شده‌است و در ساخت آن ۲۰٬۰۰۰ هنرمند و معمار از نقاط مختلف آسیا به‌خصوص ایران، شبه قاره هند، آسیای میانه و آناتولی شرکت داشته‌اند.

آغاز ساخت تاج‌محل سال ۱۶۳۲ م (۱۰۴۲ ش) بوده و در سال ۱۶۴۷ م (۱۰۵۷ ش) تکمیل شده‌است.