۷ نظریه علمی که پایان حیات روی کره زمین را پیش‌بینی می‌کنند!

بسیاری از دانشمندان با توجه به شرایط کنونی زمین و بحرانهای موجود بسیار نگران حیات بشر بوده و به مطالعه بر روی حقایقی می‌پردازند که می‌تواند روزی منجر به اتمام حیات بر روی سیاره آبی شود. به اعتقاد برخی نظریه ها پایان یافتن جهان می‌تواند به دلایل مختلفی به واقعیت تبدیل شود.

نشریه تلگراف نیز با توجه به این نظریه‌ها و مدارک به بررسی برخی از این دلایل و میزان احتمال تحقق آن‌ها پرداخته است.

7- حمله بیگانگان فضایی

درصد احتمال: ۰٫۱ از ۱۰
این پدیده در ابتدا به موضوع بسیاری از آثار هنری علمی تخیلی تبدیل شد اما به تدریج محققان دریافتند که نگرانی از حمله بیگانگان به زمین رو به افزایش است. تعداد موارد مشاهده یوفوها افزایش پیدا کرده و نشانه‌ها و مدارک زیادی از مشاهده این پدیده‌های غریب ارائه شده است. از جمله این شواهد تلاش دولتهای مختلف در سرتاسر جهان برای کنترل یوفوها طی ۵۰ سال گذشته است.

6- نیبیرو-سیاره ایکس

درصد احتمال: ۰٫۲ از ۱۰
هزاران انجمن اینترنتی و سایتهای مختلف اعلام کرده‌اند زمانی در اوایل قرن ۲۱ میلادی سیاره‌ای ناشناخته با زمین برخورد کرده و یا از فاصله‌ای بسیار نزدیک از کنار آن عبور خواهد کرد و در نتیجه تمدن را نابود کرده و یا خسارات و دگرگونی‌های عظیم و جبران ناپذیری را بر روی زمین به جا خواهد گذاشت.

این سیاره با نام «نیبیرو» سیاره‌ای در منظومه خورشیدی فرض شده است که در مداری نامنظم در حرکت بوده و هر ۳۶۰۰ سال یکبار به قسمتهای داخلی منظومه خورشیدی راه پیدا می‌کند.

شواهد بسیار کمی برای اثبات این نظریه ارائه شده است که از آن جمله می‌توان به معرفی ۱۰ سیاره توسط ناسا در سال ۲۰۰۵ اشاره کرد که در خارج از منظومه خورشیدی به سر می‌برند و شاید تا چند سال آینده به قسمتهای داخلی منظومه خورشیدی وارد شده و از نزدیکی زمین عبور کنند.

5- بحران خورشیدی

درصد احتمال: ۰٫۳ از ۱۰
در این سناریو، تابش‌های شدید خورشیدی و یا انفجارهای گازی می‌تواند زمین را در خود غرق کرده و نوع بشر را به همراه اکوسیستم زمین نابود سازد.

با وجود اینکه شعله‌های خورشیدی می‌تواند برای برخی از تجهیزات، ماهواره‌ها و فضانوردان مشکلاتی را ایجاد کند اما از قدرتی که بتواند زمین را حداقل تا چند سال آینده ویران سازد برخوردار نخواهد بود. تنها خطر جدی که از سوی خورشید زمین را تهدید می‌کند، اتمام انرژی خورشید و بلعیده شدن زمین توسط این ستاره عظیم است که آن نیز تا پنج بیلیون سال آینده ممکن نخواهد بود.

4- تغییر قطبهای مغناطیسی

درصد احتمال: ۱/۱۰
بسیاری معتقدند قطبهای مغناطیسی زمین در سالهایی نه چندان دور تغییر خواهند کرد و بر الگوی چرخش مداری زمین تأثیر گذاشته و فاجعه‌ای بزرگ را به وجود خواهد آورد. این افراد مدارکی از تغییر قطبی زمین در گذشته ارائه کرده و معتقدند این تغییرات را می‌توان با مطالعه نقاط خورشیدی و تئوری میدانهای مغناطیسی مشاهده کرد.

محققان دانشگاه پرینستون و تولوس در فرانسه با بررسی مدارک مختلف دریافته‌اند که سیاره زمین در حدود ۸۰۰ میلیون سال پیش دورانی را برای متعادل سازی قطبهای خود پشت سر گذاشته است. تغییر زاویه ۵۰ درجه‌ای در قطب شمال طی ۲۰ میلیون سال از جمله شواهدی است که محققان به آن دست یافته‌اند و بر همین اساس معتقدند امکان وقوع چنین پدیده‌ای وجود دارد اما طی یک میلیون سال آینده.

3- ابرآتشفشان

درصد احتمال: ۱ از ۱۰
انفجار ابر آتشفشانی یکی از عظیم‌ترین انفجارهایی خواهد بود که در تاریخ بشر دیده شده و در اثر افزایش میزان ماگما در هسته زمین و عدم وجود راه فرار از این منطقه از زمین به وجود خواهد آمد. نتیجه چنین انفجاری پراکنده شدن میزان زیادی از گازهای سمی در اتمسفر زمین و پوشانده شدن قسمتهای زیادی از خشکی‌ها توسط ماگماها خواهد بود. پوشانده شدن جو زمین توسط این گرد و غبارها و گازهای سمی سبب ایجاد پدیده وحشتناکی به نام زمستان هسته‌ای خواهد شد که منجر به وقوع عصر یخبندان می‌شود.

بیشترین نگرانی متوجه ابرآتشفشان یلوستون هست. زیر ظاهر زیبای پارک ملی یلوستون، هیولایی به خواب رفته است که آنرا عامل یکی از بزرگ‌ترین انفجارهای آتشفشانی دوره‌ای در روی زمین می‌دانند. تصاویری که توسط ماهواره‌ها طی سالهای گذشته به ثبت رسیده است نشانه‌هایی از تغییر را در سنگهای مذاب زیر زمینی نمایش می‌دهد.

2- نقطه اوج نفتی

درصد احتمال: ۴ از ۱۰
کاهش ذخایر نفتی جهانی قطعاً واقعیتی است که می‌تواند به فروپاشی سرمایه گذاری و اقتصاد جهانی منجر شود. اما نظریه نقطه اوج نفتی درباره موضوع افزایش تقاضا در برابر میزان تولید بحث می‌کند. بر اساس این نظریه زمانی فرا خواهد رسید که تقاضای این منبع انرژی از میزان تولید آن پیشی خواهد گرفت. برخی معتقدند این پدیده در حال حاضر آغاز شده است.

1- نابودی نسل زنبورها

درصد احتمال: ۷ از ۱۰
۳۶ درصد از کندوهای زنبور در ایالات متحده در زمستان ۲۰۰۸ به دلیل اختلالی به نام اختلال نابودی کلونی زنبورها از بین رفتند. این اختلال که طی آن تمامی زنبورهای کارگر یک کندو به صورت ناگهانی می‌میرند و تنها زنبور ملکه به جا می‌ماند در چندین کشور اروپایی از جمله فرانسه، بلژیک، ایتالیا، پرتغال و اسپانیا رواج یافته است. تا کنون دلایلی مانند آفت‌ها، تغییرات شدید جوی و امواج تلفن همراه عوامل بروز این اختلال اعلام شده‌اند اما تأثیر هیچ یک از آن‌ها تا کنون به اثبات نرسیده است و از آنجایی که تا کنون درمانی مؤثر نیز برای کنترل این اپیدمی ارائه نشده است، پیش بینی می‌شود نظریه انقراض زنبورها به زودی به واقعیتی تلخ تبدیل شود.

با توجه به این حقیقت که پرورش بسیاری از محصولات کشاورزی از جمله سویا، پنبه، دانه‌های روغنی مانند بادام، انگور، سیب و گلهای آفتابگردان نیازمند حضور زنبورها بوده و فعالیتهای این حشرات کوچک بر روی تولید ۳۰ درصد از غذای جهان تاثیری مستقیم به جا می‌گذارد، بالاترین احتمال نابودی حیات در اثر پدیده‌ای طبیعی به این نظریه ارائه شده.