چندیاست که دانشمندان بر اساس شواهد، پیشبینیهایی در مورد نابودی جهان کردهاند که ممکن است فردا اتفاق بیفتد یا میلیاردها سال طول بکشد. جهان از ما متنفر شدهاست و همین امر انگیزهٔ نابودی ما را فراهم میکند. ممکن است یک روز صبح که برای خرید یک قوطی قهوه از خانه بیرون بروید، دیگر به خانه برنگردید و این اتفاق ممکن است در روزی باشد که اصلاً انتظارش را ندارید. احتمالاً انتقام جهان اینگونه باشد.
7- ستارههای هایپرولوسیتی
این ستارهها در واقع شهابسنگهایی بهشکل گلولههای آتشین با سرعت بسیار بالا در فاصلهٔ میلیون مایلی از ما هستند. این شهابهای ملقب به فرشتههای جهنمی آنقدر با سرعت حرکت میکنند که اگر از کشش گرانشی کهکشان خود فرار کنند و برای خود آزادانه در جهان گردش کنند و به سمت زمین هجوم بیاورند، مستقیماً همهٔ ما را به جهنم میبرند و با سرعت ۴۰۰۰ کیلومتر در ثانیه هر چیزی که بر سر راهشان باشد، میسوزانند.
آنها چطور جهان ما را پیدا میکنند؟
جهان ما مانند چراغقوهای در یک اقیانوس تاریک برای این ترور چشمک میزند و هربار که فنآوری جدیدی وارد بازار میشود، دادههای جدیدی وارد معامله میشوند. بهعنوان مثال یک تلسکوپ جدید به نام Pan-STARRS فقط در ۵ ماه گذشته ۱۹ سیارک ناشناخته پیدا کرده که یک خطر بالقوه برای زمین بهحساب میآیند و در فاصلهٔ هفتونیم کیلومتری در کنار گوش ما در حال وزوز کردن هستند.
در این تعریف قصد اغراق کردن نداریم ولی سرعت متوسط بزرگترین ستاره را در حدود ۱۶ میلیون کیلومتر در ساعت محاسبه کردهاند ولی هنوز شانس کمی وجود دارد که ستارههای هایپرولوسیتی بهعنوان یک تهدید فوری برای زمین بهشمار آیند و در واقع ضربان قلب کیهانی برای بشر هستند. کاش میتوانستیم یک تلسکوپ جدید را اختراع کنیم و از فردا هر نقطهٔ کوری را که به سمتمان در حرکت است را پیدا کنیم. البته در مسیر سال نوری ما هنوز چند قرن با سرخشدن فاصله داریم. عمر ما به چند قرن دیگر قد نمیدهد ولی یک فاجعه برای آیندگان است و آیا آنها سزاوار این اتفاق مهیب هستند؟
6- سیاهچالههای شیطانی
علم نشان میدهد که علاوه بر ستارههای آتشین، سیاهچالههای شیطانی با سرعت وحشتناکشان میتوانند جهان را نابود کنند. سیاهچالهها در اصل گردابهای فضایی غیرقابل دیدن هستند چون نواحی اطرافشان به شکل استثنایی روشن و تابناک است و قدرت جاذبهٔ زیادی دارند و صدها سیاهچاله در آسمان جا کردهاند و آنقدر بزرگ هستند که ستارههای هایپرولوسیتی در سر راه آن موانع جزئی هستند و با وجود این بدنامی بسیار تنها در نقطهٔ کوچکی در تاریکی بیانتهای فضا ظاهر میشوند.
5- آدمخوارهای کهکشانی
رفتار کهکشانها مانند همسترهاست، اگر شما دو همستر را کنار هم در یک قفس بگذارید، صبح روز بعد که از خواب بیدار میشوید فقط یک همستر را میبینید بیچاره آن یکی همستر خورده شدهاست.
این بهآن معنا نیست که کهکشانها از نظر شکل شبیه همسترها هستند بلکه این فقط یک تشبیه است.
این پدیده را آدمخوارهای کهکشانی نامیدهاند که از نامهای نادر علمی است. کهکشانهای کوچکتر تسلیم کهکشانهای بزرگتر میشوند و یک کهکشان از خوردن کهکشانهای کوچکتر آنقدر بزرگ میشود که میتواند همه را بخورد و به طرز عمیقی وحشتانگیز است. چنین کهکشانی، کهکشان آندرومدا نامیده میشود.
آیا میدانستید که در نزدیکی ما آندرومدای جهنمی وجود دارد که از کهکشان ما هم بزرگتر است؟ عکسی را که در بالا میبینید برای پرکردن جای خالی صفحه نیست بلکه میخواهیم بگوییم آندرومدا یک روز کهکشان ما را مانند بقیه میخورد. به این ترتیب که تا ۳ میلیارد سال آینده دو کهکشان تبدیل به یکی میشوند و ما را یا به کهکشانهای دیگر پرتاب و یا به خورشید منتقل میکنند، که در واقع اینها بهترین گزینهها خواهد بود چون در غیر اینصورت کل منظومه شمسی میتواند توسط یک گاز کهکشانی منفجر و یا در اثر برخورد با آندرومدا متلاشی شود.
4- رویداد متا استبیلیتی خلأ
فیزیک کوانتم شاخهای از علم است که پیرامون نظریههایی از قبیل زندگی و جهان و همه چیز جوانه زده است و یکی از نگرانکنندهترین نظریهٔ پیشنهادیاش بیان میکند که ما و همهوهمه چیز در جهان ممکن است در یک خلأ کاذب وجود داشته باشیم. به این مفهوم که جهان از قسمتهای خطرناکی تشکیل شده و با بیش از حد پایینآمدن سطح انرژی استقامت آن هم به پایان میرسد و بنابراین در هر لحظه میتواند تسلیم شود و همه چیز را در خود فرو ببرد و تنها چاره هم بالابردن سطوح انرژی جایگزین است و این اتفاق با سرعت نور یعنی با یک چشمکزدن رخ میدهد و احتمالاً اتفاق خوبی است چون در اثر آن ما میمیریم و دیگر نمیبینیم چه بلایی بر سرمان آمده است. جهان هنوز وجود خواهد داشت و زندگی برقرار اما نه بر اساس آن نظمی که ما درک میکنیم چون اگر اینطور بود ما بر جهان بینهایت سلطه پیدا میکردیم.
به عبارت دیگر فیزیک کوانتومی اساساً به ما میگوید که cthulhu و Great Old One میتوانند در هر لحظه به ما ضربه بزنند.
3- تابشهای کیهانی
اگر تلویزیونتان را بین کانالها تنظیم کنید، صفحه برفکی را روی صفحه نمایش مشاهده خواهید کرد و صداهایی را میشنوید که در اثر تابشهای کیهانی ایجاد شدهاند و تنها چیزی که ما را در مقابل اشعههای کیهانی محافظت میکند لایهٔ اوزون است. متاسفانه با سوراخشدن لایهٔ اوزون مقدار این اشعههای تابشی به زمین روزبهروز بیشتر میشود و وقتی هم به جو بروید، اوضاع بدتری را خواهید دید.
2- انفجار پرتوهای گاما
خطر این پرتوها از پرتوهای مرگبار ستارهها کمتر نیستند و در اثر سقوط یک ستارهٔ عظیمالجثه به درون یک سیاهچاله و آغاز انفجار ابرنواختری ایجاد میشوند و انرژی آزاد شده در چند ثانیه از این انفجار بهقدری زیاد است که معادل ۱۰ میلیارد سال تابش خورشیدی برآورد شدهاست. بدونشک با به جوشآمدن لایهٔ اوزون و تابش قابلتوجهه اشعهٔ UV نابودی زمین حتمی است؛ خوشبختانه تجهیزات اندازهگیری فعلی موجود، خبر از بهندرت رویدادن این رخداد میدهند.
1- مگنتارها
مگنتارها ستارههای نوترونیای هستند که دراثر انفجار ابرنواختر ستارههای بزرگ بهوجود میآیند و یک مشت از آنها ۱۰۰ میلیون تن وزن دارد و میدانهای مغناطیسی قوی حاصل از آنها با تابش اشعههای ایکس و گاما بسیار ویرانگر هستند، گویی تانکی را به جنگ با چاقو در میدان برده باشید. خوشبختانه هیچ مگنتاری در مجاورت زمین وجود ندارد اما اشعههایی که از لایهٔ اوزون عبور میکنند و خود را به زمین میرسانند با وجود فاصلهٔ بسیار میتوانند به زمین آسیب برسانند.
به این فهرست
۱) بلعیدن زمین توسط خورشید هنگام مرگ(۵میلیارد سال دیگر)
۲) پایان عمر پروتون ها و از هم پاشیدن اتم ها(۳۱ تا ۳۶ ^۱۰ سال دیگر)
۳) برخورد هرگونه شهاب سنگ(نامشخص)
۴)گرمایش بیش از حد زمین و اثرات مرگبار آن(۵۰تا۲۰۰سال دیگر)
۵) شیوع بیماری خطرناک با کشنده بسیار بالا(نامشخص)
۶)تغییرات جوی شدید و طوفان های گرد وغبار یا سونامی های جهانی (نامشخص)
را نیز به نظرم باید اضافه کرد.
(راجع به قیامت هم علم و دانش نمی تواند هیچ نظر قطعی و همگانی بدهد.)