۱۰ راه‌حل برای مهار فاجعه کیهانی!

انسان‌ها در آماده سازی شرایط برای وقایع ناخوشایند بسیار کم استعداد هستند، حال تصور کنید این شرایط ناخوشایند به واسطه نزدیک شدن گلوله چند میلیارد تنی با سرعتی بسیار بالا به وجود آید، شرایطی که تعدادی از دانشمندان راه‌حل‌هایی نسبتا عملی را برای آن اندیشیده‌اند.

مطمئنا چنین رویدادی به این زودی‌ها رخ نخواهد داد، اما شاید دوست داشته باشید بدانید آیا اخترواره‌ای زمین را تهدید می‌کند یا نه؟ و یا اینکه چند اخترواره به صورت منظم در اطراف زمین در حال پرسه زدن هستند؟

شاید دیدن این تصویر کمی ترسناک باشد اما نباید چندان درباره نقاط رنگارنگی که هر یک اخترواره‌های اطراف زمین را نشان می‌دهند نگران بود زیرا هر یک از این نقطه‌ها هزاران برابر بزرگ‌تر از خود اخترواره‌ها یا ستاره‌های دنباله داری هستند که نشان می‌دهند و تغییر الگوی سه بعدی مدار آن‌ها به الگویی دو بعدی، منجر به آشفته‌تر شدن و بیشتر به نظر آمدن تعداد این اجرام کیهانی شده است.

با این همه قطعا اجرام نزدیک به زمینِ فراوانی وجود دارند و این مشکل باید کاملا جدی گرفته شود. شاید هراس‌آور‌ترین نکته درباره این پدیده این باشد که ناسا تاکنون توانسته تنها یک درصد از این سنگ‌های آسمانی را ردیابی کند و برای یافتن تمامی آن‌ها به سرمایه و انرژی بیشتری نیاز دارد.

از سویی دیگر در صورتی که یکی از این اجرامی که هنوز شناسایی نشده‌اند، بخواهد به زمین نزدیک شود، شاید راه حل‌هایی برای کنترل کردن، نابود کردن و یا منحرف کردن آن‌ وجود داشته باشد. در واقع شاید ۱۰ شیوه عملی برای مهار کردن اخترواره‌هایی که زمین را تهدید می‌کنند وجود داشته باشد.

به تازگی محققان اعلام کرده‌اند که انسان خود را در دوره‌ای از انقراض عمومی گرفتار کرده است که طی چند صد سال تا چند صد هزار سال آینده می‌تواند به نقطه اوج خود رسیده و تعداد فراوانی از گونه‌های زیستی را به نابودی بکشاند. از بین رفتن زیستگاه‌ها، تغییرات آب و هوایی و آلودگی‌های زیست محیطی از جمله عوامل آغاز این دوره انقراض اعلام شده‌اند، اما در صورتی که شهاب‌سنگی عظیم و ناشناخته در حال حرکت به سوی زمین باشد، در کسری از ثانیه می‌تواند همه چیز را به نابودی بکشاند.

با این همه احتمال اینکه استفاده از ۱۰ شیوه مهار اخترواره‌ها بتواند وقوع چنین پدیده فاجعه‌باری را به تاخیر انداخته و یا متوقف کند، وجود دارد.

10- بمباران اتمی

بمباران اتمی به نظر شیوه مناسبی برای مقابله با نابودی زمین می‌آید، به گفته برخی از اختر‌شناسان در صورتی که طبیعت بخواهد انسان‌ها را وارد بازی خطرناکی کند، بهتر است انسان‌ها نیز سلاح‌های بزرگ و مخرب خود را بیرون آورده و به مقابله برخیزند.

ایده اصلی، ارسال بسته‌ای اتمی برای تخریب اخترواره‌ای است که در حال نزدیک شدن به زمین است، البته چنین بمبی بیشتر به منظور منحرف کردن اخترواره خواهد بود تا تخریب آن. به این شکل یک صخره بزرگ کیهانی می‌تواند به ذرات ریز و درشتی تبدیل شود که تمامی آن‌ها می‌توانند برای تخریب بخش‌هایی از زمین کارساز باشند.

در این صورت شاید تشعشعات شدید ناشی از انفجار اتمی بتواند این ذرات را نیز از زمین دور کند، چنین انرژی می‌تواند بخش‌هایی از سطح اخترواره را تبخیر کرده و منجر به فوران مواد موجود بر روی سطح به سوی فضای خارج شود که این فوران نیروی محرک برای منحرف کردن مسیر اخترواره خواهد بود. ناسا در طرح خود وظیفه انتقال چنین بمب اتمی را به عهده یک فضاپیمای بدون سرنشین گذاشته است.

9- برخورد با اخترواره

برخی از دانشمندان با نظریه استفاده از بمب اتمی مخالفند و معتقدند با وارد کردن انرژی می‌توان چنین بحرانی را پشت سر گذاشت. این روند به شلیک یک توپ بولینگ با استفاده از یک سلاح بزرگ شباهت دارد، یعنی یکی از فضاپیماهای ناسا با اخترواره برخورد کرده و مسیر آن را کمی منحرف کند.

برخورد با سرعتی برابر ۱.۶ کیلومتر بر ساعت می‌تواند برای انحراف ۲۷۳ هزار و ۵۰۰ کیلومتری اخترواره کافی باشد، البته در صورتی که ۲۰ سال پیش از زمان تعیین شده برای برخورد اخترواره با زمین، این کار صورت گیرد.

8- رنگ‌آمیزی

شاید رنگ آمیزی یک اخترواره زمانی که خطر نابودی عمومی زمین را تهدید می‌کند مضحک به نظر بیاید، اما در صورتی که پدیده‌ای به نام مکانیک‌های مداری خورشیدی را بشناسید، این کار به نظر کاملا حیاتی خواهد آمد.

همانطور که در روزهای آفتابی پوشیدن لباس‌های سفیدرنگ می‌تواند درجه میزان بیشتری از تشعشعات خورشیدی را بازتاب دهد، رنگ‌آمیزی بخشی از اخترواره به رنگ سفید نیز می‌تواند منجر به کشیده شدن بیشتر جرم کیهانی به سوی خورشید شده و در نتیجه اخترواره از مسیر خود منحرف خواهد شد. این رنگ می‌تواند هر ماده‌ای باشد، هر ماده‌ای که بتواند تشعشعات خورشیدی را جذب یا دفع کند و از این‌رو حتی می‌توان از گچ یا غبارهایی به رنگ روشن استفاده کرد.

7- رام کردن اخترواره

شیوه رنگ‌آمیزی خوشایند همه نیست، اما استفاده از بادهای قدرتمند خورشیدی علیه یک اخترواره در حال نزدیک شدن به زمین می‌تواند بسیار کاربردی باشد.

برای مثال می‌توان فضاپیمایی را برای اتصال بادبان خورشیدی عظیمی به سوی اخترواره تهدید کننده ارسال کرد. چنین بادبان‌هایی در صورت افراشته شدن می‌توانند تشعشعات خورشیدی را بازتاب داده و به آرامی جرم کیهانی را از مسیرش به سوی زمین منحرف کنند، در برخی از نقشه‌های مطرح شده، می‌توان بادبان‌ها را قابل تنظیم ساخت تا میزان درجه انحراف جرم کیهانی در اختیار انسان باشد.

بسیاری از متخصصان درباره متصل کردن ابزاری به یک جرم کیهانی مانند اخترواره تردید دارند، اما آن را راه حلی هوشمندانه می‌دانند.

6- به دام انداختن اخترواره

اسیر کردن یک اخترواره درون دامی از تور کمی غیر قابل تصور به نظر می‌آید، اما ناسا با الهام از این ایده راه حل کاربردی را ارائه کرده است. دانشمندان ناسا در فکر توری از فیبرهای کربنی هستند که در نزدیکی زمین برپا شود، توری با وزن ۲۴۹ کیلوگرم می‌تواند خطر برخورد اخترواره‌ای شناسایی شده مانند آپوفیس را کاهش داده و مسیر حرکت آن را منحرف کند. این تور می‌تواند مانند بادبان‌های خورشیدی میزان تشعشعات خورشیدی که توسط اخترواره جذب و سپس ساطع می‌شوند را افزایش دهد.

آپوفیس تا سال ۲۰۲۹ برای زمین خطرساز نخواهد بود و در صورتی که در این سال زمین را تهدید نکند، دوباره در سال ۲۰۳۶ سر و کله‌اش پیدا خواهد شد. محققان معتقدند ۱۸ سال اسارت در میان این تور کربنی می‌تواند خطر آپوفیس را برای همیشه از زمین حذف کند.

5- نشانه‌گیری آینه‌ای

آینه‌ها در افسانه‌های باستانی برای نابودی بسیاری از موجودات مرگبار کارساز بوده‌اند، پس شاید بتوانند از پس اخترواره‌ها هم بر بیایند. متمرکز کردن آینه‌ها بر روی اخترواره می‌تواند اثراتی مشابه انفجار یک بمب اتم داشته باشد.

با این کار می‌توان پرتوهای خورشیدی را بر روی جرم کیهانی متمرکز کرده و با تبخیر کردن بخشهایی از اخترواره باعث ایجاد فوران ماده بر روی سطح آن شد، فورانی که در ‌‌نهایت منجر به انحراف جرم کیهانی از مسیر اصلی‌اش خواهد شد. استفاده از چند آینه به جای یک تک‌آینه می‌تواند شدت اثربخشی این شیوه را افزایش دهد.

4- مهار اخترواره با راکت

یکی از ممکن‌ترین شیوه‌های مهار خطری که زمین را تهدید می‌کند استفاده از راکت‌هایی است که انسان در حال حاضر از تکنولوژی کافی برای ساخت آن برخوردار است. محققان طرح فرود فضاپیمایی را بر روی اخترواره ارائه کرده‌اند که پس از فرود سطح اخترواره را حفاری کرده و درون این حفره‌ها راکت‌های شیمیایی شلیک کنند.

به این شکل شدت انفجار راکت‌ها و همچنین مواد شیمیایی درون آن‌ها می‌تواند جرم تهدید کننده را به شکلی یکنواخت از زمین دور کرده و از بروز فاجعه‌ای بزرگ بر روی سیاره آبی زمین جلوگیری کند.

3- انحراف گرانشی

تمامی اجرام موجود در کائنات تحت تاثیر کشش گرانشی قرار دارند، اخترواره‌ها و فضاپیما‌ها نیز شامل این قانون هستند. شاید گرانش یکی از ضعیف‌ترین نیروهای موجود در جهان باشد اما یکی از کاربردی‌ترین آن‌ها است، زیرا تنها چیزی که برای استفاده از این نیرو مورد نیاز است مقداری جرم است و از این رو به راحتی می‌توان از آن برای منحرف کردن اخترواره‌ها استفاده کرد.

به این شکل تنها کافی است فضاپیمای روباتیکی را از نزدیکی اخترواره با سرعتی بالا عبور دهیم و به واسطه کشش گرانشی خفیفی مسیر آن را منحرف کنیم.

2- حمله روبات‌های گرسنه

ارسال گروهانی از روبات‌های گرسنه به سوی اخترواره یکی از برنامه‌های پروژه Modular Asteroid Deflection Mission Ejector Node یا به اختصار MADMAN ناسا است که طی آن روبات‌های اتمی به سطح اخترواره ارسال می‌شود تا به محض فرود بر روی سطح این جرم کیهانی، جویدن یا حفاری کردن بر روی آن را آغاز کنند.

ذرات حاصل از جویده شدن سنگ‌ها با سرعتی بالا و با استفاده از الکترومغناطیس به فضای خارج پرتاب خواهند شد. با این همه اجرای چنین طرحی نیازمند سال‌ها مطالعه و بررسی خواهد بود.

1- پیش‌بینی برخورد

ما در این مطلب راه‌های متوقف کردن یک سیارک را بررسی کردیم، ولی نگفتیم که نمی‌شود توسط خود زمین متوقف شود! در صورتی که حتی یکی از ۹ شیوه عنوان شده برای مهار خطر ناشی از برخورد اخترواره‌ها شیوه‌ای عملی به حساب بیاید، مادامی که نتوان زمان دقیق برخورد اخترواره‌ای را با زمین تعیین کرد، نمی‌توان کاری از پیش برد و تنها باید در انتظار لحظه آخر نشست. از این‌رو توانایی در پیش‌بینی این زمان حیاتی، اولین قدمی است که انسان برای عملی ساختن این شیوه‌های حفظ زمین به آن نیازمند است.