معرفی ۶ سازمان مرموز علمی-پژوهشی!

سازمان‌های فوق سری و مرموزی در گوشه و کنار دنیا مشغول آزمایش‌های عجیبی هستند. در این مطلب با ما همراه شوید با ۶ سازمان مرموز علمی-پژوهشی.

6- منطقه ۵۱: Area 51

این منطقه نظامی سری به وسعت حدود ۱۵۰ کیلومتر مربع در ایالت نوادا و در نزدیکی دره مرگ واقع شده و به مدت بیش از ۵۰ سال مشکوک به انجام آزمایشهای فوق سری توسط نیروی هوایی آمریکا برروی تکنولوژی‌های پیشرفته بوده است.

تاکنون فیلم‌ها و کتابهای زیادی در مورد این تحقیقات تهیه شده‌اند ولی نیروی هوایی آمریکا هرگونه دسیسه و انجام آزمایشهای سری در این منطقه را تکذیب کرده است. ولی از طرف دیگر فعالیتهای این منطقه ظاهراً آنقدر مهم هستند که دولت فدرال آمریکا هر سال با صدور یک فرمان لازم‌الاجرا این منطقه را از انجام آزمایشهای اجباری محیط زیستی معاف می‌نماید. یکی از آخرین محصولات این منطقه هواپیمای شکاری بوده که قابلیت مخفی ماندن از دید رادار را نیز دارد.

افراد زیادی سوگند خورده‌اند که با چشم خودشان آزمایشهای مربوط به پرواز بشقاب‌های پرنده در این منطقه را نیز دیده‌اند. فردی به نام باب لازار هم که ادعا می‌کند قبلاً برای نیروی هوایی در این منطقه کار می‌کرده، مدعی شده نیروی هوایی به طور فعال مشغول انجام مهندسی معکوس بر روی بشقاب پرنده ساقط شده در منطقه رازول نیومکزیکو در دهه ۵۰ میلادی است. او حتی مدعی است که جزئیات نیروی محرکه این سفینه نیز معلوم شده و تکنولوژیهای جدیدی نیز در این منطقه به طور سری در حال توسعه است که در صورت تکمیل آن یک جهش فنی و نظامی غیر قابل تصور برای آمریکا به دنبال خواهد داشت.

5- هارپ: HAARP

برنامه پژوهشی یونوسفر فعال با فرکانس بالا معروف به هارپ یک پروژه تحقیقاتی است که در ظاهر برای بررسی و تحقیق درباره لایهٔ یونوسفر و مطالعات معادن زیر زمینی با استفاده از امواج رادیویی در سال ۱۹۹۳ تأسیس شده است. ولی در واقع «پروژه‌ای با تکنولوژی جنگ ستارگارن» به منظور کامل کردن یک سلاح جدید پایه گذاری گردیده است.

این سیستم در حال حاظر از یک مجموعه آنتن‌های مخصوص -۱۸۰ برج آنتن آلومنیومی به ارتفاع ۵۰٫۲۳ متر تشکیل و برروی زمینی وسیعی به مساحت ۲۳۰۰۰ مترمربع در آلاسکا نصب گردیده است. این آنتن‌ها امواج مافوق کوتاه را تولید و به یونوسفر پرتاب می‌کنند.

نظریات متعددی در مورد خطرات پروژه و یا استفاده از این تأسیسات به عنوان یک سلاح تاکنون عنوان گردیده است. از ایجاد وقوع زمین لرزه‌های متعدد در مناطق مختلف جهان، تا کنترل آب و هوا، ده‌ها ادعای مختلف در مورد پروژه هارپ عنوان گردیده است.

سیستم هارپ طوری طراحی شده است که بر روی یونوسفر تأثیر مستقیم داشته باشد. از نمونه‌های این تاثیرات، قرمز و گداخته شدن و یا ذره بینی نمودن لایه را می‌توان نام برد.

لایه یونوسفر چه ارتباطی به هارپ دارد؟
لایهٔ یونوسفر در بالاترین لایهٔ اتموسفر قرار دارد. این لایه تشعشات خطرناک ماورای بنفش و ایکس ری خورشید را جذب کرده و مانند سقفی از ورود آن‌ها به زمین جلوگیری می‌نماید تا زندگی بر روی کره زمین امکان پذیر گردد. همچنین به دلیل محیط الکتریکی موجود در یونوسفر از این لایه برای انعکاس امواج رادیوئی به اطراف زمین استفاده می‌شود. اگر این لایه به هر دلیلی دچار اختلال شود تاثیرات بسیار زیادی بر روی زمین گذاشته و زیستن را مختل می‌کند.

اصولاً امواج آنتن‌ها پس از اصابت به یونوسفر و بازگشت به زمین قادراند نه تنها به عمق دریا بروند بلکه فراتر رفته و به اعماق زمین نیز وارد می‌شوند و عملکرد آن به مانند رادیو توموگرافی است که امروزه ژئولوژیست‌ها برای اکتشافات مخازن مختلف شامل گاز و نفت استفاده می‌کنند.

وقتی یک موج کوتاه رادیو توموگرافی به داخل زمین فرستاده می‌شود به لایه‌های مختلف برخورد کرده و آن لایه‌ها را به لرزه در می‌آورد و از لرزش، صدایی با فرکانسی مخصوص تولید و به سطح زمین باز می‌گرداند و ژئولوژیست‌ها از صدای بازگشتی قادرند مخازن زیرزمینی را شناسایی کنند.

با این تفاوت که رادیو توموگرافی سیستمی است که با قدرتی به کوچکی ۳۰ وات لایه‌های زیر زمینی را به لرزه درمی آورد و حال آنکه هارپ سیستم فوق‌العاده پیشرفته‌تری است که همان لایه‌های زمین را می‌تواند با استفاده از قدرتی برابر با ۱٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ (یک میلیارد) تا، ۱۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ (ده میلیارد) وات بلرزاند! بدیهی است که هر چقدر قدرت امواج بیشتر می‌شود، تاثیراتش بر روی یونوسفر و اثرات ذره بینی آن بالاتر می‌رود.

4- ستی: SETI

طرح ستی (جستجوی هوش فرازمینی) یک پروژه علمی با هدف یافتن هوش فرازمینی است که در سال ۱۹۸۴ با همکاری بیش از ۱۰۰ دانشمند به وجود آمد. ستی، طرح جستجوی هوشمندان فرازمینی به امواج رادیویی رسیده از آسمان گوش می‌دهد تا پیام‌هایی از هوشمندان ساکن دنیاهای دور بیابد.

اکنون پس از ۴۰ سال استفاده از تلسکوپ‌های حساس و رایانه‌های قدرتمند این جستجو هنوز به نتیجه نرسیده است اما طرفداران طرح ستی مایوس نشده‌اند و حتی توجه میلیون‌ها نفر علاقه‌مند را در سرتاسر جهان به این طرح جلب کرده‌اند.

سیگنال وآو یک سیگنال موج کوتاه می‌باشد که توسط دکتر جری آر همن در ۱۵ آگوست ۱۹۷۷، زمانی که در حال کار بر روی پروژه‌ای در دانشگاه ایالتی اوهایو بود، کشف گردید. انتظار قوی می‌رود که سیگنال، مشخصه‌هایی بالقوه از هوش غیر زمینی و موجوداتی با منشأ غیر منظومه شمسی داشته باشد. این سیگنال ۷۲ ثانیه ادامه داشت، اما دیگر تکرار نشد. این سیگنال توانست توجه زیادی را در رسانه‌ها بر روی خود جلب کند.

دکتر همن در حالی که از این ترتیب موجود در سیگنال‌ها متعجب شده بود بر روی فایل پرینت شده کامپیوتری، دور سیگنال‌ها را خط کشیده و در کنار آن تعجب خود را با نوشتن واژه «وآو» نشان داد. این توضیح کوتاه از این پس به عنوان نام این سیگنال انتخاب شد.

3- برخورد دهنده هادرون: LHC

برخورددهنده بزرگ هادرون یا به طور مختصر ال‌اچ‌سی یک شتاب‌دهنده ذره‌ای و برخورددهنده در سرن در نزدیکی ژنو سوئیس است. این پروژه در ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ میلادی پس از ۲۰ سال آماده‌سازی، آغاز به کار کرد.

هدف از ساختن آن شناخت اجرام ماده در حد فاصل ده-بیست و سه سانتی‌متر، آزمون نظریه استاندارد ذرات، کشف اجزای یافت نشده مدل استاندارد، آزمون نظریه ابرتقارن و نظریه وحدت بزرگ است. از دیگر اهداف مهم این پروژه کشف ذره بنیادی هیگز است که فیزیکدانان ذرات بنیادی وجود آن را مدتی پیش تایید کردند. ذره هیگز یا بوزون هیگز دخیل در ایجاد جرم در ذرات بنیادی است.

دانشمندان هنوز به قوانین فیزیکی که می‌گویند تکامل دنیا نتیجه سرد شدن ماده از میلیاردها درجه در لحظه مه بانگ به سرمای شدید امروزی است، شک دارند و در پی راستی آزمایی آن‌ها هستند. همان کاهش دمایی که آب را از بخار به مایع و سپس یخ تبدیل کرد. و البته این دنیای سرمازده، مساله را برای فیزیکدانان شکاک پیچیده‌تر و بغرنج‌تر کرده است.

با برخورد دادن ذرات بنیادی ریز اتمی (به خصوص پروتون) فیزیکدان‌ها گلوله‌های انفجاری کوچکی ایجاد می‌کنند. به این صورت می‌توانند اتفاقات رخ داده در شروع دنیا را شبیه سازی کنند و ببینند که واقعاً چه چیزی می‌توانسته رخ دهد. چیزی شبیه کاری که دانشمندان ژوراسیک پارک انجام دادند و به دایناسورها تجسم دوباره دادند، فقط با چند میلیون سال تفاوت زمانی بر اساس برخی تئوری‌ها، تمام موارد موجود در لیست نادیده‌ها - ذراتی مانند گلوینوها، فوتینوها، اسکوارک‌ها و وینوها - قرار است دیده شوند. زیرا تا به حال انرژی لازم برای ایجاد یک برخورد به اندازه کافی بزرگ را نداشته‌ایم.

هر یک از این ذرات (در صورت وجود) می‌توانند تشکیل دهنده ابرهایی از ماده تاریک باشند. چیزی که به گفته اخترشناسان با نیروی جاذبه‌اش کهکشان‌ها و دیگر ساختارهای کیهانی را در کنار یکدیگر نگه داشته است.

یکی دیگر از حلقه‌های گم شده فیزیک، ذره بنیادیی است که با نام بوسون هیگز یا خدا ذره شناخته می‌شود. پیتر هیگز از دانشگاه ادینبورگ را به عنوان کاشف این ذره که احتمالاً تمامی ذرات دیگر را در بر گرفته است، می‌شناسند.

آیا ذره کوب می‌تواند سیاهچاله‌ای ایجاد کند که باعث نابودی کره زمین گردد؟

تا به حال هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه برخوردها قادر به ایجاد سیاهچاله‌اند و یا اینکه در صورت ایجاد، این سیاهچاله قادر به آسیب رسانی باشد، مشاهده نشده است. طبق نظریه ریسمان، حتی با نگاه بدبینانه، می‌توان گفت که ذره کوب هادرون آنقدر انرژی ندارد که قادر به تولید سیاهچاله باشد.

این خبر شاید برای شما امیدوار کننده باشد، اما برای فیزیکدان‌ها بسیار بد است. زیرا بسیاری از آن‌ها سال‌ها است برای دیدن تولد سیاهچاله، لحظه شماری می‌کردند.

2- اشلون: ECHELON

در ۲۳ فوریه سال ۲۰۰۰ میلادی، پارلمان اروپا گزارش تکان دهنده‌ای را منتشر ساخت که جهانیان را در هاله‌ای از حیرت فرو برد. در این روز، به دنبال اختلافات تجاری اتحادیه اروپا با آمریکا، پس از شصت سال، پروژه جاسوسی سری اشلون فاش شد.

اشلون نام رمز یک سیستم جاسوسی جهانی است که آژانس امنیت ملی آمریکا آن را طراحی کرده است و علاوه بر آمریکا، کشورهای انگلیس، کانادا، استرالیا و نیوزیلند در آن شرکت دارند. طبق آخرین گزارش‌ها، سیستم جاسوسی اشلون از ۱۲۰ ماهواره ارتباطاتی، اکتشافی و نظارتی تشکیل شده که در مدارهای ثابتی دور زمین می‌گردند. علاوه بر این ماهواره‌ها، تعداد بسیار زیادی گیرنده‌های زمینی، در نقاط مختلف دنیا نصب شده است تا نقاط کور ماهواره‌ها را پوشش دهند.

این ماهواره‌ها و گیرنده‌ها وظیفه دارند روزانه حدود سه میلیارد تماس تلفنی، فکس و ایمیل را ذخیره کرده، به رایانه‌های مادر که در این پنج کشور وجود دارند، انتقال دهند. این اطلاعات پس از ترجمه خودکار به زبان انگلیسی، تحت یک پردازش محتوایی دقیق قرار می‌گیرند. نرم افزارهای قدرتمند اشلون به فهرستی از واژه‌های کلیدی مجهزند که در صورت یافت شدن هریک از آن واژه‌ها در متن گفتگوهای تلفنی یا فکس و ایمیل، پرونده ویژه‌ای برای آن اطلاعات تشکیل می‌شود و با تحلیل محتوای بقیه مطالب آن پرونده، میزان اهمیت خبر ذخیره شده مشخص می‌شود و به آژانس اطلاعات امنیت ملی آمریکا ارسال می‌گردد تا اقدامات جاسوسی بعدی درباره آن صورت گیرد.

1- دارپا: DARPA

دارپا یا سازمان پروژه‌های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته، تأسیس ۱۹۵۸، نام یک سازمان تحقیقات و فناوری زیر نظر وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا است که مسئول گسترش تکنولوژی‌های نظامی است. تکنولوژی‌هایی که بر کل جهان تأثیر می‌گذارند.

مهم‌ترین مشخصه‌ای که دارپا سعی کرده است در طی سال‌ها به آن وفادار باشد، کوچک بودن و انعطاف پذیری آن است. کوچکی دارپا از مهم‌ترین عوامل پیشرفت قابل ملاحظه آن در بخش دفاعی بوده است. دارپا هیچ‌گاه سعی نکرده است که حوزه فعالیتهای تحقیقاتی خود را توسعه دهد و حتی همواره کوشیده است آن را محدودتر نماید. دارپا بعد از گذشت ۲ سال از شروع فعالیت خود، کارهای غیرنظامی خود را کنار گذاشت و در سال ۱۹۷۲ به طور رسمی تنها کارهای دفاعی را در دست گرفت. نام آن از آرپا به دارپا تغییر یافت.

دارپا توانست با تمرکز بر تحقیقات صرفاً دفاعی، خدمات مؤثری به نیروهای نظامی آمریکا ارائه نماید و از عوامل پیشرفت نظامی این کشور به حساب می‌آید. در این بین انجام پروژه‌های هوافضایی اهمیت به خصوصی دارد. دارپا دریافته است که مهم‌ترین بخش در امور دفاعی، بخش هوایی آن است و پیشرفت در این قسمت موجب توسعه دیگر بخشهای نظامی و همچنین فاصله گرفتن این کشور از کشورهای دیگر در زمینه نظامی خواهد شد.

انعطاف پذیری دارپا موجب شده است این مؤسسه همواره خود را با تغییرات محیط مطابق نماید و در دنیا به عنوان یک آژانس کاملاً روزآمد به شمار آید.

نگاهی گذرا به پروژه‌های انجام شده در دارپا خصوصاً در زمینه هوافضا روزآمد بودن آن را به اثبات می‌رساند. دارپا بیش از ۲۵ پروژه عظیم هوافضایی را به پایان رسانده است و با انجام این پروژه‌ها گام بلندی را در قدرت یافتن نیروی نظامی آمریکا برداشته است. در پایان، چند نمونه از مهم‌ترین پروژه‌های هوافضایی که دارپا در دهه اخیر انجام داده است، آمده است.