۱۷۰ سال پیش در چنین روزی ایلیا مچینکوف زیست شناس و جانورشناس سرشناس روس دیده به جهان گشود. بیشترین شهرت او بخاطر کشف سلولهای بیگانه خوار است که تحولی بزرگ در مطالعه سیستم ایمنی بدن ایجاد کرد و به همین خاطر نیز جایزه نوبل پزشکی سال ۱۹۰۸ میلادی به وی تعلق گرفته است.
۱۶ می سال ۱۸۴۵ ایلیا در روستای پاناسوفکا در نزدیکی شهر خارکف متولد شد. پدر ایلیا یک نظامی و از اعضای گارد سلطنتی امپراتوری روسیه بود و مادر وی که خود فرزند یک نویسنده بود تاثیر زیادی در علاقهمند شدن ایلیا به علم داشت. ایلیا به زیست شناسی و جانور شناسی علاقه خاصی داشت و زمانی که دبیرستان را به پایان رساند توانست مادر خود را متقاعد کند که اجازه دهد به جای رشته پزشکی به تحصیل در رشته زیست شناسی بپردازد. سال ۱۸۶۲ ایلیا مچینکوف تلاش کرد تا وارد دانشگاه ورزبورگ در آلمان شود اما سال تحصیلی در این دانشکاه آغاز شده بود و وی باید تا آخر سال برای شروع سال تحصیلی جدید در این دانشگاه صبر میکرد. اما علاقه شدید وی به تحصیل باعث شد تا از این تصمیم منصرف شود و تحصیل خود را در دانشگاه خارکف و در رشته علوم طبیعی آغاز کند و با تلاش فراوان توانست دوره ۴ ساله خود را در ۲ سال به پایان برساند.
او در سال ۱۸۶۴ به آلمان رفت و در منطقه هلیگولند که یک مجمع الجزایر در جنوب شرقی دریای شمال است به تحقیق در خصوص جانوران دریایی پرداخت. بعد از مدتی به دانشگاه گیسن رفت و در آنجا تحقیقات گسترده ای را زیر نظر دکتر رولدوف لوکارت آغاز کرد. در سال ۱۸۶۵ و زمانی که در دانشگاه گیسن فعالیت میکرد توانست پدیده گوارش درون یاختهای را در بدن کرمها کشف کند که این اولین دستاورد مهم وی به حساب میآمد. بعد از مدتی و در سال ۱۸۶۷ به روسیه و دانشگاه سنت پترزبورگ بازگشت تا تحصیلات خود را در مقطع دکترا ادامه دهد و خیلی زود توانست مدرک دکترا بگیرد.
دکتر مچینکوف تا سال ۱۸۸۸ در روسیه باقی ماند و در دانشگاههای این کشور به تدریس و تحقیق پرداخت اما بخاطر مسایل سیاسی در این سال از سمتهای خود استعفا داد و به فرانسه رفت. در آنجا با دکتر لویی پاستور ملاقات کرد و دکتر پاستور در لابراتوار تحقیقاتی خود، وی را استخدام کرد و مچینکوف تا پایان عمر خود در این مرکز تحقیقاتی باقی ماند. مهمترین کشف دکتر ایلیا مچینکوف در خصوص سیستم ایمنی بدن در سال ۱۸۸۲ بود، وی توانست «بیگانه خوارها» (Phagocyte)ها را کشف کند. بیگان خوارها سلولهایی هستند که بخشی از دستگاه ایمنی بدن را تشکیل میدهند. این سلولها توانایی بیگانهخواری دارند؛ یعنی میتوانند پاتوژنها یا سایر سلولها و مولکولهای بیگانه و نیز اجزای سلولی فرسوده را بلعیده و سپس هضم کرده و از بین ببرند. دکتر ایلیا مچینکوف بخاطر این کشف در سال ۱۹۰۸ میلادی جایزه نوبل پزشکی را دریافت کرد. او هشت سال بعد در تاریخ ۱۶ جولای سال ۱۹۱۶ در سن ۷۱ سالگی در شهر پاریس دار فانی را وداع گفت.
آخرین دیدگاهها