امیر
۱۱۶ سال پیش در چنین روزی پیر ویکتور اوگر فیزیکدان نامی فرانسوی دیده به جهان گشود. بیشترین شهرت این فیزیکدان بزرگ بخاطر کار روی فیزیک هسته‌ای، فیزیک اتم و تشعشعات کیهانی است.
۱۴ می سال ۱۸۹۹ میلادی پیر ویکتور اوگر در شهر پاریس در یک خانواده علم دوست فرانسوی متولد شد. پدر پیِر، استاد شیمی در دانشگاه بود که تاثیر عمیقی بر علاقه پیر به علم داشت. پیر تحصیلات مقدماتی و دبیرستان را در پاریس سپری کرد و سپس وارد دانشگاه اِکول نرمال سوپریور در فرانسه شد و تا سال ۱۹۲۲ درآنجا به تحصیل پرداخت. بعد از فارغ التحصیلی وارد لابراتوار شیمی فیزیک دانشگاه پاریس شد و زیر نظر ژان پرین، فیزیکدان بزرگ فرانسوی به تحقیق در خصوص پدیده فوتوالکتریک پرداخت و تحصیلات خود را نیز ادامه داد.
در سال ۱۹۲۶ پیر ویکتور اوگر توانست دکترای فیزیک خود را از دانشگاه پاریس دریافت کند. بعد از فارغ التحصیلی، وی بیشتر زمان خود را به تدریس و تحقیق در دانشگاه‌های مختلف فرانسه سپری کرد که این فعالیت‌ها در خلال جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه با کمی وقفه مواجه شد. بعد از پایان جنگ جهانی دوم و در خلال سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۸ دولت فرانسه مسئولیت مدیریت تحصیلات تکمیلی و بازسازی سیستم آموزشی را به ایشان سپرد. دکتر اوگر تغییرات زیادی در سطح تحصیلات تکمیلی سیستم آموزشی فرانسه ایجاد کرد که برای نمونه می‌توان به راه‌اندازی رشته ژنتیک در دانشگاه سوربون اشاره کرد.
مهم‌ترین دستاورد اوگر به تحقیقات او در خصوص پرتوهای کیهانی باز می‌گردد. پرتوهای کیهانی ذراتی هستند که در فضای خارج از اجرام آسمانی تولید شده و به جو این اجرام برخورد می‌کنند. در مورد کره زمین، این امواج در عبور از جو زمین و برخورد با ذرات اتمسفر به ذرات مختلفی مانند مزون‌ها و پوزیترون‌ها تبدیل می‌شوند. دکتر اوگر نشان داد در پدیده رگبار آسمانی که در واقع ابری وسیع از ذرات یونیزه شده تشعشعات الکترومغناطیسی در جو است و هنگام ورود پرتوهای کیهانی به جو زمین شکل می‌گیرد، ذرات پرتوهای کیهانی باید حداقل دارای 1015 الکتروولت انرژی باشند. این کشف دکتر اوگر کمک بسیاری به شناخت علل شکل‌گیری پدیده رگبار آسمانی کرد و نشان داد چرا این پدیده لزوما در هر شرایطی شکل نمی‌گیرد، همچنین او نشان داد که بخشی از انرژی پرتوهای کیهانی در زمان برخورد با جو زمین کاسته می‌شود.
آخرین دیدگاه‌ها