مرگ جولیو ناتا شیمیدان ایتالیایی

۳۶ سال پیش در چنین روزی یعنی ۲ می سال ۱۹۷۹ جولیو ناتا - شیمیدان برجستهٔ ایتالیایی فوت کرد. شهرت این دانشمند بزرگ به خاطر دستاوردهای علمی وی در خصوص پلیمرها است که به همراه کارل زیگلر در سال ۱۹۶۳ جایزهٔ نوبل شیمی را برایشان به ارمغان آورد.

جولیو ناتا در ۲۶ فوریه سال ۱۹۰۳ میلادی در شهر ایمپریای ایتالیا متولد شد. بعد از پایان دورهٔ دبیرستان وارد دانشگاه فنی میلان شد و از این دانشگاه در سال ۱۹۲۴ مدرک کارشناسی مهندسی شیمی را دریافت کرد. در سال ۱۹۲۷ با قبولی در امتحان استادی توانست به عنوان استاد رشتهٔ شیمی در دانشگاه میلان مشغول به کار شود.

جولیو ناتا در سال ۱۹۳۳ استاد تمام در رشتهٔ شیمی دانشگاه پاویا شد و تا سال ۱۹۳۵ در آنجا باقی ماند تا اینکه به عنوان استاد تمام رشته فیزیک شیمی دانشگاه روم انتخاب شد. وی در این دوران ریاست تعدادی موسسه تحقیقاتی در رشته فیزیک شیمی را برعهده گرفت. در همین دوران جولیو ناتا به‌صورت اتفاقی با دکتر کارل زیگلر شیمیدان بزرگ آلمانی آشنا شد و بهبودی که وی در روش زیگلر ایجاد کرد و به کاتالیزور زیگلر-ناتا مشهور است تبدیل به بزرگترین دستاورد علمی وی شد و جایزهٔ نوبل شیمی سال ۱۹۶۳ را برای وی و دکتر زیگلر به همراه داشت. کارل زیگلر شیمیدان سرشناس آلمانی بود که در دوران بعد از جنگ جهانی دوم با مشکلات فراوانی به خاطر همکاری‌های قبلی خود با حکومت نازی مواجه شده بود. دکتر کارل زیگلر دانشمند سرشناس آلمانی با اینکه تمایلی به فعالیت‌های سیاسی نداشت اما قبل از جنگ جهانی دوم از حزب نازی آلمان حمایت می‌کرد و به همین خاطر نیز بعد از پایان جنگ تحت فشار شدید متفقین قرار داشت. در این شرایط دکتر زیگلر بسیاری از دستاوردهای خود را مخفی کرده بود و از مطرح کردن آنها بیم داشت که یکی از این دستاوردها در خصوص پولیمرها بود.

در سال ۱۹۵۲ دکتر کارل زیگلر در مورد یک کاتالیزو که توسط وی کشف شده بود با یک شرکت ایتالیایی برای تولید انبوه مذاکره کرد و اطلاعاتش را درباره این کاتالیزو در اختیار آنها قرار داد. در آن دوران کشور المان و دانشمندان آلمانی با مشکلات مالی شدید روبرو بودند و دکتر زیگلر این مذاکره را با هدف تولید انبوه و کسب درامد انجام داد. در این دوران جولیو ناتا به عنوان مشاور در همان شرکت ایتالیایی مشغول کار بود و زمانی که اطلاعات کاتالیزور جدید دکتر زیگلر را مشاهده کرد، شگفت زده شد. جولیو ناتا کاتالیزور زیگلر را کمی اصلاح کرد و پیشنهاد تولید انبوه پلی اتیلن، اتیلن و پروپیلن را به شرکت ایتالیایی ارائه کرد. موضوع کاتالیزور زیگلر در زمینه ترکیب پلیمرها آنقدر با اهمیت بود که جوامع علمی به سرعت از این موضوع مطلع شدند و کشف دکتر کارل زیگلر جهانی شد. به موجب همین کشف در سال ۱۹۶۳ جایزهٔ نوبل شیمی به کارل زیگلر و جولیو ناتا اختصاص یافت.