سهیلا سهرابی
۸۸ سال پیش در چنین روزی یعنی ۲۰ آوریل سال ۱۹۲۷ میلادی کارل الکساندر مولر فیزیکدان سرشناس سویسی متولد شد. بیشترین شهرت این دانشمند بزرگ به خاطر کار بر روی ابررسانایی دمای بالا است که به همین خاطر نیز جایزهٔ نوبل فیزیک سال ۱۹۸۷ به وی و جورج بدنورز تعلق گرفته است.
کارل الکساندر مولر در شهر به ازل سویس متولد شد. پدرش در زمینهٔ موسیقی تحصیل می‌کرد و به همین خاطر بعد از تولد کارل خانواده آنها به شهر سالزبورگ در کشور اتریش نقل مکان کردند. کارل زمانی که ۱۱ سال داشت مادر خود را از دست داد که تأثیر بسیاری بر وی گذاشت. بعد از درگذشت مادر کارل به مدرسه شبانه روزی در شرق سویس رفت و دورهٔ دبیرستان خود را با موفقیت در آنجا به پایان رساند. بعد از پایان دوره دبیرستان وارد موسسه فنی ایالتی سوئیس (ETH) در شهر زوریخ شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌های فیزیک و ریاضیات در آنجا پی گرفت. در این دانشگاه ولفگانگ پاولی فیزیکدان سرشناس و از پیشگامان نظریه کوانتوم بیشترین تأثیر را بر کارل الکساندر مولر جوان داشت و کمک بسیار زیادی به زندگی علمی وی کرد. کارل الکساندر مولر سرانجام در سال ۱۹۵۷ توانست با دفاع از پایان نامه خود، مدرک دکترا را از دانشگاه دریافت کند.
بزرگ‌ترین دستاورد علمی دکتر مولر به کشف پدیده ابررسانایی دمای بالا باز می‌گردد. در دهه ۱۹۸۰ و در آزمایشگاه تحقیقاتی شرکت IBM در زوریخ دکتر مولر به همراه دستیار خود جورج به دنور در حال ساخت نوعی سرامیک بودند که اشتباه این جوان در گرم نکردن یک اجاق باعث کشفی شد که می‌توان از آن به عنوان یکی از مهمترین کشف‌های علمی قرن ۲۰ میلادی یاد کرد. آنها در خلال این آزمایش موفق به ساخت سرامیکی شدند که در دمای بسیار بالاتری از صفر مطلق در حدود ۷۰ تا ۸۰ کلوین خاصیت ابررسانایی از خود بروز می‌داد که این پدیده بسیاری از پیش فرض‌ها را در خصوص ماهیت شکل گیری پدیده ابررسانایی بر هم ریخت. دکتر کارل مولر به همراه دستیار خود در سال ۱۹۸۷ به خاطر این کشف مفتخر به دریافت جایزهٔ نوبل فیزیک شد.
آخرین دیدگاه‌ها