وَندالیسم به معنای تخریب کنترلنشدهٔ اشیاء و آثار فرهنگی باارزش یا اموال عمومی است که یک ناهنجاری اجتماعی به حساب میآید و دلایل متعددی برای آن وجود دارد. بناهای تاریخی و آثار فرهنگی متعددی در دنیا قربانی وندالیسم شدهاند که در این مقاله با چند نمونه از آنها آشنا میشویم. با عجیبترین همراه باشید.
متاسفانه وندالیسم پدیدهٔ جدیدی نیست. تخریب آثار تاریخی و فرهنگی ممکن است دلایل متعددی داشته باشد. یا دارای انگیزههای سیاسی است یا حتی کاری احمقانه و بدون فکر. در این فهرست با چند نمونه از آثار فرهنگی و تاریخی در دنیا آشنا میشویم که قربانی وندالیسم شدهاند.
16- مورد عجیب Casey Nocket
Casey Nocket یک هنرمند اهل نیویورک است که با نقاشی روی سنگها، دیوارههای صخرهای و سایر اجزای طبیعی در پارکهای ملی موجب تغییر شکل و تخریب این منابع میشود. تحقیقات و بررسیهای بیشتر منجر به کشف مجموعهای از آثار Nocket در مناطق مختلف شد. او با ارسال این عکسها در اکانت اینستاگرامش، کار را راحتتر کرده بود. او در نهایت اکانت اینستاگرامش را بست اما یگ بلاگ تامبلر ساخت تا از طریق آن به منتقدانش دربارهٔ کار خود پاسخ دهد. البته این مورد اولین و آخرین نمونهٔ وندالیسم در دنیا نیست. Barker Dam در پارک ملی جاشوا تری (Joshua Tree) از فوریه سال ۲۰۱۳ به همین دلیل به روی عموم بسته است.
15- کاکتوس ۱۵۰ ساله
نمونهای از وندالیسم را میتوانید روی کاکتوس ۱۵۰ ساله در پارک ملی ساگوارو (Saguaro) در ایالت آریزونای آمریکا ببینید.
14- رشتهکوه راکی
نمونههای زیادی از گرافیتی و وندالیسم نیز در پارکهای ملی قابل مشاهده هستند. در پارک ملی کوههای راکی و روی صخرههای Twin Owls، سالها است که نمونهای از این گرافیتیها دیده میشود. البته بیشتر آنها اسم و یادگاری هستند و نمیتوان آنها را اثر هنری نامید.
13- جنگل ملی انجلیز (Angeles)
به دلیل تکرار چندبارهٔ وندالیسم و تخریب آثار طبیعی، بسیاری از مناطق عمومی این جنگل از جمله آبشارهای معروف آن تا اطلاع ثانوی بسته هستند. متاسفانه با وجود این قوانین و محدودیتها، وندالیسم در این جنگل ملی ادامه دارد.
12- پارک ملی کوههای بزرگ اسموکی (Great Smoky Mountains)
در ژانویهٔ سال گذشته، بازدیدکنندگان این پارک ملی در نزدیکی آبشار Sinks، آثار وندالیسم را گزارش کردند. سنگهای طبیعی و دیوارهای سنگی ساخته شده بر اثر نقاشی با اسپری رنگ، قربانی وندالیسم شده بودند. گرچه برخی از قسمتهای آسیبدیده، آثار طبیعی نبودند اما بخشی از منطقهٔ حفاظتشده محسوب میشدند.
11- مجسمهٔ یادبود لینکلن
آثار هنری، تارخی و جاذبههای فرهنگی نیز با وجود حفاظتهای شدید امنیتی، باز هم قربانی وندالیسم میشوند. یکی از نمونههای این آثار، مجسمهٔ یادبود لینکلن در نزدیکی پارک عمومی نشنال مال (National Mall) در واشینگتون دی سی است.
10- دیوار غربی بیتالمقدس (دیوار ندبه)
دیوار ندبه که مقدسترین مکان مذهبی یهودیان است قربانی وندالیسم شدهاست. در دسامبر سال ۲۰۰۰ گروهی از گردشگران آمریکایی در اعتراض به جنایتهای رژیم اشغالگر قدس علیه فلسطینیان، با رنگ قرمز بخشهایی از دیوار را رنگآمیزی کردند.
9- تندیس مسیح منجی در ریودوژانیرو
در جریان بازسازیهای این تندیس در سال ۲۰۱۰، این مجسمه مورد حملهٔ گروهی از تخریبکنندگان آثار هنری و طبیعی برزیل قرار گرفت. البته آثار این خرابکاری کاملاً از بین رفته و مرمت شدهاست.
8- حمله به تندیس ملکه ویکتوریا در دفاع از زوما
در پاسخ به انتقادات منفی رسانههای بریتانیایی، گروهی از تخریبکنندگان آثار از آفریقای جنوبی به این مجسمهٔ صدساله که در پورت الیزابت (Port Elizabeth) یکی از شهرهای جنوبی کشور آفریقای جنوبی در استان کیپ شرقی حمله کردند. درست مثل دیوار ندبه، این حمله اهداف سیاسی داشته است.
7- ایستگاه سربازگیری میدان تایمز نیویورک
این منطقه که با حملات اعتراضآمیز وندالیسم بیگانه نیست در سال ۲۰۰۶ نیز با یک انفجار نمادین مواجه شد.
6- گالری بخش شرقی
دیوار برلین، دیوار مشهوری است که دهههای متمادی، آلمان شرقی و غربی را از هم جدا میکرد و سرانجام فروریخت. از هنرمندان دعوت شد تا برای نقاشی روی دیوار و آراستن آن مشارکت کنند. از آن زمان به بعد نشانههای وندالیسم از آثار هنری خلق شده بر دیوار پیشی گرفتند. در سال ۲۰۰۸ کمپینی برای بازسازی این قسمت تشکیل شد.
5- موزهٔ لوور
حتی آثار هنری مشهور نیز قربانی وندالیسم شدهاند. در سال ۱۹۶۲، نقاشی معروف "Le Pont De Mantes" اثر کورو (Corot) نقاش فرانسوی که در موزهٔ لوور پاریس نگهداری میشد تخریب شد و دیگر به نمایش در نیامد.
4- مونا لیزا
موزهٔ لوور به خاطر در اختیار داشتن گنجینهٔ ارزشمندی از آثار هنری مشهور و ارزشمند بارها قربانی چنین حوادثی شدهاست. تابلوی مونالیزای لئوناردو داویچی نیز بارها مورد حمله قرار گرفته و اسید، رنگ و حتی فنجان چای نیز روی آن پاشیده شدهاست.
3- فوارهٔ تروی (Trevi) در شهر رم
در سال ۲۰۱۰ برای بار دوم در طول سه سال، عدهای تخریبگر آثار تاریخی، این فوارهٔ مشهور رم را رنگآمیزی کردند. قبل از آن نیز گروهی خلافکار که خود را futurist معرفی کرده بودند، آب فواره را قرمز کرده بودند تا خون و خونریزی را تداعی کند.
2- باسیلیکای سنتاماریا مجیوره (Santa Maria Maggiore)
در سال ۲۰۱۱، فردی با پرتاب سنگ به طرف در چوبی و برنزی کلیسا موجب آسیب زدن به آن شد.
1- رد پای تاریخ
اوایل امسال، قطارهای قدیمی بهجامانده از قدیمیترین سیستم حملونقل عمومی آمریکا در بوستون، مورد حملهٔ تخریبگران قرار گرفتند. خوشبختانه این تغییر شکل قطارها به سرعت مرمت شد.
ممنون بابت مطالب و متسفم برای این افراد