۱۰ شهر بزرگ کره جنوبی!

کره جنوبی یکی از قطب‌های گردشگری و اقتصادی مهم دنیای امروز به شمار می‌رود. در این مقاله، قصد داریم با چند مورد از بزرگ‌ترین شهرهای این کشور آشنا شویم. در ادامه همراه عجیب‌ترین باشید.

اکثر مردم کره جنوبی، شهرنشین هستند. این کشور در نیمهٔ جنوبی «شبه‌جزیره کره» واقع شده و دارای جمعیتی بسیار متراکم نیز است. کره جنوبی توسعه‌یافته‌ترین کشور آسیای شرقی و نیز از جمله سردمداران اقتصاد دنیای امروز است. مردم کره جنوبی به هوش و ذکاوت بالا معروف هستند؛ ابتکار آن‌ها در جهانی شدن برندهایی مانند هیوندای، ال‌جی و سامسونگ کاملاً مشهود است. در ادامه با بزرگ‌ترین شهرهای این کشور بی‌نظیر آشنا خواهیم شد.

10- سئونگنام

دهمین شهر بزرگ کره جنوبی جمعیتی در حدود ۹۳۰ هزار نفر دارد. سئونگنام در قسمت شمال غربی کشور واقع شده‌است. سئونگنام اولین شهری بود که برای توسعهٔ پس از جنگ، توسط دولت برنامه‌ریزی شد. سئونگنام بسیار به سئول نزدیک است؛ از این رو، شرکت‌های بسیاری برای فرار از شلوغی بیش از حد سئول، به سئونگنام می‌آیند. سئونگنام با جاذبه‌های فراوانش، شهری فوق‌العاده برای گردشگری محسوب می‌شود. همچنین در مرکز این شهر، وسایل حمل‌ونقل عمومی بسیاری برای رفتن به سئول وجود دارد.

9- چانگ وون

چانگ‌وون که در قسمت جنوبی کره جنوبی واقع شده، از جمله شهرهای ساحلی و صنعتی کشور محسوب می‌شود. در سال ۲۰۱۰، دو شهر ماسان و جینهائی نیز به چانگ‌وون پیوستند که موجب گسترده‌تر شدن این شهر شد. چانگ‌وون با ۱ میلیون نفر جمعیت، فضای آزاد شهری زیادی دارد که دیگر شهرهای شلوغ کره جنوبی از آن بی‌بهره‌اند. در این فضاهای آزاد، باغ‌ها و پارک‌های زیبا و متعددی وجود دارد که در میان گردشگران از محبوبیت بالایی برخوردار است. چانگ‌وون شهری رو به رشد است و یک خط متروی بزرگ در این شهر در حال احداث است که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۱ به اتمام برسد.

8- اولسان

اولسان دارای جمعیتی ۱٫۱ میلیون نفری بوده و در بخش جنوب شرقی کشور واقع شده‌است. شهر بوسان در جنوب اولسان قرار گرفته است. بزرگ‌ترین کارخانهٔ خودروسازی جهان (هیوندای)، بزرگ‌ترین کارخانهٔ کشتی‌سازی جهان (هیوندای) و دومین پالایشگاه نفتی بزرگ جهان تحت عنوان SK Energy نیز در شهر اولسان قرار دارند. علاوه‌بر صنایع و کارخانه‌های گوناگون، چندین جاذبهٔ گردشگری متعدد مانند رشته‌کوه‌های یئونگنام آلپ، پارک‌های بزرگ، تنها موزهٔ صید وال کره جنوبی و روستای زیبای اوگوسان اونگی نیز در اولسان وجود دارد.

7- سوون

سوون حدوداً ۱٫۲ میلیون نفر جمعیت دارد و در ۳۰ کیلومتری جنوب سئول واقع شده‌است. سوون تنها شهر کره جنوبی است که هنوز هم دور تا دورش دیوار وجود دارد که خود به یک جاذبهٔ گردشگری تبدیل شده‌است. طی جنگ کره، کنترل شهر سوون چهار بار دست‌به‌دست شد که در پی آن، ضربات شدیدی بر بدنهٔ شهر وارد شد. از جمله شرکت‌های بزرگ حاضر در سوون می‌توان به سامسونگ اشاره کرد که از سال ۱۹۶۷ تاکنون مشغول به فعالیت در این شهر است. همچنین مراکز اصلی سامسونگ نیز در سوون قرار دارند. این شهر به پاکیزگی و وضعیت حمام‌های عمومی خود می‌بالد. حتی تورهای گردشگری حمام نیز در سوون وجود دارد!

6- گوانگجو

لازم به ذکر است که گوانگجو با شهر گوانگ‌ژو متفاوت است. گوانگجو در سالِ ۵۷ پیش از میلاد مسیح بنیان نهاده شد و در جنوب غربی کره جنوبی قرار گرفته است. تقریباً ۱٫۴۷ میلیون نفر در این شهر زندگی می‌کنند. گفته می‌شود، کسانی که ساکن گوانگجو هستند، در زمینهٔ هنرهای پیچیده سرآمد بوده و در کل کشور زبانزد خاص‌وعام هستند. این شهر همچنین به تنوع غذایی‌اش شهره است. طبق آماری جالب، حدوداً ۲۸٫۵ درصد از مجموع جمعیت گوانگجو را دانش‌آموزان و دانشجویان تشکیل می‌دهند. این شهر به وسیلهٔ خطوط ریلی به سئول متصل می‌شود. سئول در شکوفایی صنایع گوانگجو نقش مهمی ایفا کرده است. اقتصاد گوانگجو بر تولیدات پارچه و کارخانه‌های تولید برنج متکی است.

5- دائجونگ

تقریباً ۱٫۵ میلیون نفر در پنجمین شهر بزرگ کره جنوبی، یعنی دائجونگ زندگی می‌کنند. دائجونگ که در تقاطع دو بزرگراه و یک خط ریلی برزگ واقع شده، شهری مهم برای رفت‌وآمد به اقصی نقاط کره جنوبی محسوب می‌شود. از آنجایی که دانشگاه‌های متعدد (در مجموع ۱۸ دانشگاه) و مراکز تحقیقاتی عمومی و خصوصی بسیاری در دائجونگ وجود دارد، به این شهر لقب «درهٔ سیلیکونی آسیا» را داده‌اند. (سیلیکن ماده‌ای است که معمولاً در ساخت قطعات الکترونیکی و کامپیوتری استفاده می‌شود).

دائجونگ بسیار نزدیک به مرکز کشور واقع شده‌است. اطراف دائجونگ نیز مانند دئگو توسط کوهستان‌ها احاطه شده و پارک ملی گیریانگسان نیز در مرز غربی این شهر واقع شده‌است. این شهر با چندین سازمان انتشاراتی، ایستگاه‌های تلویزیونی و روزنامه‌نگاری، مرکز رسانه‌ای استان نیز به شمار می‌رود. ادارات دولتی کره جنوبی از سال ۱۹۹۷ تاکنون به منظور کاستن بار از دوش شهر بسیار شلوغ سئول، به دائجونگ منتقل شده‌اند.

4- دئگو

دئگو چهارمین شهر بزرگ کره جنوبی است که جمعیتی بالغ بر ۲٫۵ میلیون نفر دارد. دئگو، در سال‌های گذشته معروف به شهری صنعتی بوده است اما اکنون با افت تولیدات نساجی، اقتصاد این شهر با رکود نسبی مواجه شده‌است. دئگو پس از سئول، دومین شهر بزرگ «درون‌مرزی» کره جنوبی محسوب می‌شود. منظور از درون‌مرزی، شهر غیر جزیره‌ای است. جمعیت خارجی این شهر بسیار اندک است. کوهستان‌های بسیاری، دور تا دور شهر دئگو را احاطه کرده‌اند که در برخی از آن‌ها معابد بودایی‌ها قرار دارد. یک نمایشگاه فرهنگی-هنری بزرگ در دئگو وجود دارد. همچنین «جشنواره بین‌المللی اپرای دئگو» و «جشنواره نقاشی بدنی» از جمله معروف‌ترین رویدادها و جشنواره‌های این شهر به شمار می‌روند. اگرچه دئگو کلان‌شهری بزرگ محسوب می‌شود، اما توازن خوبی بین شهر و طبیعت وجود دارد؛ چرا که چندین کوهستان در اطراف و پارک‌های متعددی داخل شهر وجود دارد.

3- اینچئون

اینچئون در شمال غربی کره جنوبی واقع شده و سومین شهر بزرگ این کشور محسوب می‌شود. اینچئون شهری بزرگ و ساحلی است که ۲٫۹ میلیون نفر جمعیت دارد. اینچئون تا سال ۱۸۸۳ میلادی که به یک شهر بندری بین‌المللی تبدیل شد، تنها ۴۷۰۰ نفر جمعیت داشت. پس از مدت کوتاهی که اینچئون به یک شهر بندری بین‌المللی تبدیل شد، این مکان دروازه‌ای برای معاملات تجاری و فرهنگی کره جنوبی با خارجی‌ها شد. در اینچئون، حدوداً ۵۰ هزار چینی زندگی می‌کنند. به همین دلیل و نیز به خاطر معاملات دوستانه‌ای که بین چین و کره جنوبی وجود دارد، محله‌ای برای زندگی آن‌ها در این شهر در نظر گرفته شده که در واقع، تنها «محلهٔ چینی» رسمی کره جنوبی است. اینچئون خود را «شهری انگلیسی» معرفی کرده و کلاس‌های آموزش زبان انگلیسی را به طور رایگان برای شهروندانش برگزار می‌کند. اینچئون در تلاش است دیگر شهرهای انگلیسیِ آسیایی مانند هنگ‌کنگ و سنگاپور را سرلوحهٔ کار خود قرار دهد.

2- بوسان

بوسان با جمعیتی ۸٫۲ میلیون نفری، دومین شهر بزرگ کره جنوبی محسوب می‌شود. بوسان در جنوب شرقی کره جنوبی واقع شده و بزرگ‌ترین منطقهٔ صنعتی کشور نیز به شمار می‌رود. علاوه بر این، بوسان پنجمین شهر پر رفت‌وآمد بندری جهان نیز تلقی می‌شود. سواحل، رستوران‌ها و کافه‌هایی که در کرانهٔ دریایی بوسان وجود دارد، این شهر را به مکانی گردشگری در تابستان تبدیل کرده است. به همین دلیل به بوسان لقب «پایتخت تابستانی کره جنوبی» را داده‌اند. همچنین بزرگ‌ترین فروشگاه زنجیره‌ای جهان، یعنی «شینسگائه» نیز در بوسان قرار دارد. همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، طی وقوع جنگ، بوسان به مدت کوتاهی پایتخت کره جنوبی بوده است. مردم بوسان شدیداً به بازی بیسبال علاقه دارند؛ ورزش‌های دیگری نظیر بسکتبال، فوتبال، اسب‌دوانی و دوچرخه‌سواری نیز در این شهر طرفداران خاص خود را دارد. بوسان به لحاظ جغرافیایی، نزدیک‌ترین شهر به ژاپن است.

1- سئول

نیمی از جمعیت کره جنوبی در پایتخت این کشور، یعنی سئول زندگی می‌کنند. جمعیت سئول ۲۵ میلیون نفر است. همچنین آسمانخراش‌های بسیار بلند نیز بر این شهر حکمرانی می‌کنند. مردم جهان، سئول را با اقتصاد سرآمد، شرایط زندگی بسیار خوب و فناوری‌های گوناگون می‌شناسند.

قدمت شهر سئول به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، یعنی زمانی که اولین مهاجران در حاشیهٔ رودخانهٔ هان سکنی گزیدند، باز‌می‌گردد. در زمان‌های قدیم، دیوار بزرگی دور تا دور سئول وجود داشت که شهر را از حملات حیوانات وحشی، تجاوز دشمن و وقوع جرائم حفظ می‌کرد. طی وقوع «جنگ کره»، سئول شدیداً تخریب شد؛ به همین دلیل پایتخت کشور بایستی به مدت ۲ سال به «بوسان» منتقل می‌شد. در طول این جنگ، کنترل شهر سئول به دست کره شمالی افتاد. کره شمالی در آن زمان تحت حمایت چین و روسیه بود. البته کره جنوبی نیز بسته به شرایط، چندین بار توسط آمریکا حمایت شد. با رشد جمعیت سئول، امکانات حمل‌ونقل عمومی ناگزیر بهبود یافت که موجب شلوغی و پر ترافیک شدن این شهر شد.